Ariel Szaron
16 styczeń 2004
-
Filip Topolewski
Ariel Szaron - ur. w Kfar Malal 27.2.1928r. Wstąpił do organizacji zbrojnej Haganah w 1942r. W pierwszej wojnie izraelsko- arabskiej 1948 dowodził kompanią piechoty. W 1953r. założył i dowodził jednostce specjalnej "101", która przeprowadzała operacje odwetowe. W 1956 został dowódcą oddziału spadochroniarzy, walczył w wojnie o kanał sueski w 1956r. W latach 1958 - 1962 dowodził brygadą piechoty oraz studiował prawo na Uniwersytecie Tel-Avif. W 1964 został mianowany na szefa sztabu sił północnych. W 1967r. dowodził dywizją pancerną podczas wojny sześciodniowej. W 1969 został mianowany dowódcą sił południowych. Zwolniony ze służby w 1972, został ponownie powołany na czas wojny Yom Kippur by objąć dowództwo nad dywizją pancerną. W grudniu 1973r. został wybrany do Knesetu, jednak rok później zrezygnował by objąć stanowisko doradcy w sprawach bezpieczeństwa przy premierze Yitzhaku Rabinie. Zoatał ponownie wybrany do Knesetu w 1977, wstąpił do partii Herut i objął tekę Ministra Rolnictwa. W latach 1981 - 1983 był Ministrem Obrony. Podał się do dymisji po tym jak rząd uznał go pośrednio winnym masakrze Palestyńczyków (wrzesień 1988r.) w obozach dla uchodźców Sabra i Szatila w Libanie. W latach 1984-90 pełnił urząd Ministra Przemysłu i Handlu. Od 1990 do 1992 zajmował stanowisko Ministra Mieszkalnictwa i Budownictwa. Od lipca 1996 do lipca 1999 był Ministrem Infrastruktury, a od października 1998 do lipca 1999 Ministrem Spraw Zagranicznych. W 1999r. objął, po Benjaminie Netanyahu, przywództwo nad partią Likud. W lutym 2001r. został wybrany Premierem Izraela. Szaron jest wdowcem. Ma dwóch synów.
Wolność w szwedzkim modelu państwa opiekuńczego
