Joanna Tokarska-Bakir: Okrzyki pogromowe
Jednocześnie książka wpisuje się w nurt badania okresu wojennego, który na szeroką skalę zapoczątkowany był przez Jana Tomasza Grossa książką Sąsiedzi. Wywołana wówczas dyskusja pozwoliła na demitologizację niektórych fragmentów polskiej historii. Dobrze byłoby kontynuować te badania, co robi Centrum Badań nad Zagładą Żydów, oraz publikować je w możliwie przystępny sposób dla szerokiego grona czytelników. Ostatnio na polskim rynku wydawniczym ukazało się kilka książek traktujących o Zagładzie w jej różnym kontekście. Tokarska-Bakir skupiając się na społeczeństwie wiejskim wybranego fragmentu południowej Polski uzupełnia naszą wiedzę o zbrodniczych mechanizmach II wojny światowej w skali mikro.
Język książki jest momentami bardzo trudny, nie tylko z powodu jej naukowego charakteru lecz również z powodu dużej ilości tekstów źródłowych przytaczanych przez autorkę. Dają one możliwość zetknięcia się z oryginalnymi materiałami z badanego okresu i pozwalają lepiej zrozumieć społeczne nastroje oraz spojrzenie części polskiej prasy. Cenne są również przedstawione w książce materiały z procesów, które oddają język jakim posługiwali się mieszkańcy regionu kielecko-sandomierskiego.
Joanna Tokarska-Bakir, Okrzyki pogromowe, Czarne 2012, ss. 397.