Zasada precedencji - czyli kto przed kim, a kto za kim

Precedencja (nazwa pochodzi od łacińskiego terminu „precedere” czyli „poprzedzać”) to zasada pierwszeństwa, która towarzyszy nam właściwie już od Kongresu Wiedeńskiego  w 1815 roku, kiedy to ustanowiono protokół dyplomatyczny.

 

Czytaj więcej...

Jak przygotować eleganckie przyjęcie?

W ostatnim artykule zostały wymienione rodzaje przyjęć oraz ich specyfika. Dzisiaj zajmiemy się organizacją oraz obowiązkami zarówno wydających przyjęcie, jak również ich uczestników.

Czytaj więcej...

Przyjęcia jako najlepsza forma kontaktów towarzyskich

Już od najdawniejszych czasów jedną z podstawowych form kontaktów towarzyskich były przyjęcia. Każdy z nas wielokrotnie uczestniczył w nich z okazji urodzin, rocznic, ślubów czy innych uroczystości rodzinnych, dawniej organizowanych głównie w domu. Kilka dni trwało wówczas przygotowywanie potraw, aby suto zastawić stoły  „specjalnościami pani domu” (spécialité de la maison). Z czasem powstawało coraz więcej restauracji, lokali i firm cateringowych, które zajęły się kompleksową obsługą przyjęć – począwszy od dekoracji stołów, doboru odpowiedniego menu, na części artystycznej kończąc. 

Czytaj więcej...

Co kraj, to obyczaj - międzynarodowy język kurtuazji

Większość z nas pamięta, jak to było kiedy wyjazd za granicę był tylko w zasięgu wybrańców lub  ludzi układu, kiedy otrzymanie paszportu wiązało się w długoterminowym oczekiwaniem i weryfikacją celu wyjazdu. Dzisiaj Polacy mogą podróżować dowoli, a jedynym właściwie ograniczeniem są możliwości finansowe każdego z nas.

Czytaj więcej...

Savoir-vivre - czyli o dobrych manierach w firmie

Każdy chciałby uchodzić za człowieka dobrze wychowanego. Każdy chciałby robić dobre wrażenie, zwłaszcza na ludziach ważnych, na których mu zależy. Dobre obyczaje i firmowy savoir-vivre, to już nie ekstrawagancja, lecz konieczność. Jak się zachować w różnych sytuacjach, aby nie mieć etykiety 'cham', 'gbur', czy po prostu 'niegrzeczny człowiek'?

 

Czytaj więcej...

Wina w Niemczech

Historia uprawy winorośli na terenach dzisiejszych Niemiec liczy już sobie ponad 2000 lat. Pierwsze winne krzewy sprowadzili do Germanii Rzymianie, by produkować wino na potrzeby, stacjonujących na północnych granicach Imperium, leg...

Czytaj więcej...

Wina z Hiszpanii

Jeszcze w 1960 r. jedynym hiszpańskim winem znanym szerzej poza Hiszpanią było sherry. No może jeszcze malaga. Oba karierę zrobiły wyłącznie dzięki Anglikom, którzy upodobali sobie tego rodzaju wina przede wszystkim jako aperitif, c...

Czytaj więcej...

Jeżeli wino, to tylko z... Chin!

 

Tak się, jakoś składa, że ile razy otwieram ostatnio gazetę lub włączam radio, zaraz czytam lub słyszę, że za wszystkie nasze, Polaków, Europejczyków, czy wreszcie całego świata problemy, odpowiedzialni są Chińczycy. Rosną ceny paliw, ponieważ rozwijająca się szybko chińska gospodarka potrzebuje ich coraz więcej.

 

Czytaj więcej...

Winnice Francji - Prowansja

  Prowansja to kraina wakacji. Łagodny ciepły klimat, wspaniałe krajobrazy i fascynujące świadectwa minionych wieków, co roku ściągają rzesze turystów. Przemierzając kilometry autostrad w poszukiwaniu najpiękniejszych pla...

Czytaj więcej...

Jurajskie winnice

 

Na  wschodzie Francji, w pobliżu granicy ze Szwajcarią, u stóp płaskowyżu jurajskiego rozciąga się bardzo ciekawy, choć nieco zapomniany region winiarski, Jura. Powstają tu tajemnicze, trudno dostępne w sklepach wina, którym pod względem długowieczności i potencjału dojrzewania mogą dorównać jedynie najlepsze, węgierskie tokaje. Historyczne zabytki, piękne krajobrazy, wspaniała przyroda. To wszystko zostawiamy z boku, gdy wjeżdżając z Niemiec do Francji, kierujemy się jak zwykle na południe, w stronę Prowansji lub dalej do Hiszpanii. Spieszącym na urlop radzę zatrzymać się na dzień lub dwa na przykład w Arbois lub Chateau Chalon aby spróbować niezwykłych win, których praktycznie nie kupimy gdzie indziej. 

Czytaj więcej...

Szampania

 „Dla zwycięzców zasłużony, dla pokonanych niezbędny”, te słowa Napoleona Bonaparte to najkrótsza, i chyba jedna z najcelniejszych, charakterystyka szampana. Ogromna popularność szampana spowodowała, że ...

Czytaj więcej...

Sceny z życia koktailowego (scena końcowa)

Wyobraźmy sobie przedstawienie, którego autorzy mieli pomysł tylko na uwerturę. Pewna porażka, klęska, klapa. Tymczasem organizatorom przyjęć spodziewają się sukcesu, choć pomyśleli tylko o pierwszej odsłonie. My natomiast  przyjrzymy się scenom końcowym recepcji.

Czytaj więcej...

Sceny z życia koktailowego (uciechy stołu)

Aperitif, lampka wina, koktail, recepcja. Z punktu widzenia znawcy protokołu różni je mniej lub bardziej ceremonialny charakter, zasobność stołu, pora wydawania. Zaproszony gość wie natomiast jedno – znajdzie się na dość wytwornym przyjęciu, gdzie przekąski serwowane będą na stojąco.

Czytaj więcej...

Wielkie możliwości na małym formacie, czyli o biletach wizytowych cd.

Wizytówka to zarazem miniaturowa tablica ogłoszeniowa i współczesny kartusz herbowy. Nie tylko informuje nas, czy  poznany  właśnie pan jest dyrektorem Indykpolu, Polindyka czy Globindyka,  ale także reprezentuje go. Dlatego traktujemy ją z atencją. Nie bazgrzemy po niej,  nie skręcamy w rulonik, nie upychamy w tylnej kieszeni spodni. Otrzymaną, czytamy z uwagą, a następnie pieczołowicie chowamy do etui. Zachowujemy się tak, jakby na wizytówkę spływała część szacunku, jaki okazujemy  właścicielowi.

Czytaj więcej...

Wizytówka - najmniejszy autoportret

Największe triumfy bilety wizytowe święciły w epoce, którą znamy już tylko z literatury. Dzień przyjęć pani domu, wytworne towarzystwo, srebrna taca przy wejściu. Niektórzy goście wchodzą, inni ograniczają się tylko do "rzucenia" biletu wizytowego lub posłania go przez lokaja. Zagięcie lewego rogu oznaczało, że został doręczony osobiście. Przesłanie biletu mogło zastąpić kurtuazyjną  wizytę. Oblężonym światowcom zwyczaj ten pozwalał  ograniczyć nudnawe obowiązki towarzyskie bez naruszania reguł etykiety.

Czytaj więcej...

Wizytówki i zaproszenia

BILETY WIZYTOWE

Bilety wizytowe wywodzą się z Dalekiego Wschodu. Był to dokument szczególny i pieczołowicie sporządzany. Pisano tuszem na jedwabiu lub doskonałym ryżowym papierze. Ich gwałtowny rozwój nastąpił na dworze Ludwika XIV. Do Polski prawdopodobnie przybyły w XVIII w., gdyż posługiwali się nimi posłowie Sejmu Czteroletniego.  

Czytaj więcej...

Korespondencja dyplomatyczna

Czytaj więcej...

Przyjęcia jako forma pracy dyplomatycznej

Praca w dyplomacji nieodłącznie wiąże się z koniecznością organizowania i uczestniczenia w różnego rodzaju przyjęciach dyplomatycznych. Przyjęcia dyplomatyczne nie służą rozrywce, ale są miejscem pracy dyplomaty. Odbywają się według zasad etykiety, która jest nie tyle wynikiem kodeksu postępowania lub zasad zachowania przy stole, ile raczej wypadkową względów praktycznych . Pozwalają one na nawiązywanie nowych znajomości, nowych kontaktów, służą budowaniu więzi, jak również stanowią okazję do dyskusji na bieżące tematy.

Czytaj więcej...

"Jak cię widzą, tak cię piszą"- czyli Savoir-Vivre w ubiorze

Swym wyglądem zewnętrznym budujemy nie tylko autorytet osobisty, lecz także instytucji, którą reprezentujemy. Ubiór stał się więc siłą rzeczy istotnym elementem savoir vivre’u.

 

 

Czytaj więcej...

Producenci szampana

W Polsce dostępne są w zasadzie wszystkie t.zw. „ grandes marques”, czyli szampany największych i najbardziej znanych producentów.

Czytaj więcej...