24 maj 2013

Według sondażu przeprowadzonego przez Centrum Badań im. Jurija Lewady, ponad połowa Rosjan uważa Leonida Breżniewa za najlepszego przywódcę ubiegłego wieku. Na drugim miejscu uplasował się Włodzimierz Lenin, a tuż zanim jego następca, Józef Stalin.

Opublikowane w środowym wydaniu „Kommiersant” wyniki badań przedstawiają się tak, że około 56 procent respondentów wyraziło pozytywną opinię na temat Breżniewa, który stał na czele Związku Radzieckiego w latach 1964-1982. Bohater niezliczonych dowcipów i anegdot jest postrzegany negatywnie przez blisko 30 procent badanych. Eksperci tłumaczą stosunkowo dużą popularność Breżniewa finansowym dobrobytem, a jego rządy przypadły na okres „apogeum socjalizmu radzieckiego”.

Przywódca rewolucji październikowej, Włodzimierz Lenin, uzyskał 55 procent przychylnych głosów, a Józefa Stalina pozytywnie oceniła dokładnie połowa badanych. „Generalissimus” uchodzi za postać negatywną w oczach ponad 30 procent respontentów.

Na kolejnych miejscach plasują się: car Mikołaj II Romanow (48 procet pozytywnych opinii), Nikita Chruszczow (45), a na samym dole klasyfikacji znajduje się Michaił Gorbaczow oraz Borys Jelcyn, o których w nieprzychylny sposób wyraziło się około 2/3 badanych, przy czym tego pierwszego dobrze ocenia najmniej, bo 20 procent Rosjan. Jak tłumaczy prof. Walerij Sołowiej z Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych dla dziennika „Kommiersant”: „czasy Gorbaczowa i Jelcyna stały pod znakiem klęski i braku dobrobytu materialnego”.   

Dziwić może tak wysoka pozycja Stalina w tym rankingu, bowiem za jego rządów śmierć poniosły dziesiątki milionów ludzi. Prof. Sołowiej wyraził inną opinię: „uosabiał on to, czego dziś brakuje: sprawiedliwość i równość w strachu”.

„Rządy Gorbaczowa zakończyły się upadkiem ZSRR, co w dalszym ciągu jest postrzegane przez Rosjan jako największa katastrofa XX wieku” – powiedział Aleksiej Grażdankin, zastępca dyrektora generalnego Centrum Lewady. Dodał, że „nastroje wobec Jelcyna znacznie się pogorszyły po reformach przeprowadzonych przez niego w 1992 roku, które doprowadziły do inflacji i upadku wielu przedsiębiorstw”.

„Surowi politycy są zawsze lepiej postrzegani niż ci o liberalnym zacięciu” – stwierdził Grażdankin. – „Wolność pociąga za sobą niepewność, podczas gdy obywatele preferują wyraziste perspektywy.
Prawa i wolności nie są Rosjanom tak bardzo potrzebne jak gwarancje socjalne i praca”. To może tłumaczyć, dlaczego obywatele mają cieplejszy stosunek do przywódców ZSRR niż wspomnianych wcześniej prezydentów.  

Centrum Badawcze im. Jurija Lewady to niezależna, pozarządowa organizacja zajmująca się badaniami społecznymi z siedzibą w Moskwie. W swej obecnej formie istnieje od 2003 roku i jest jedną z największych tego typu firm w Rosji.

Na podstawie: rt.com
Foto: polit.ru