Emil Constantinescu
Emil Constantinescu - były prezydent Rumunii.
Urodził się 19 listopada 1939 roku w mieście Tighina (Republika Mołdawii). Uczęszczał do liceum w Piteşti. Po jego ukończeniu, w roku 1956 zapisał się na wydział prawa Uniwersytetu w Bukareszcie, który ukończył w roku 1960. Następnie był sędzią trybunału regionalnego w mieście Piteşti. Z powodów politycznych zmuszony do ustąpienia z zajmowanego stanowiska, rozpoczął w roku 1961 studia na wydziale Geologii Uniwersytetu Bukareszteńskiego, które ukończył w roku 1966 i pozostał na uczelni w charakterze wykładowcy, gdzie został sekretarzem ds. propagandy lokalnej organizacji Komunistycznej Partii Rumunii. Kariera naukowa zaowocowała uzyskaniem w roku 1991 tytułu profesora. W roku 1991 został wybrany prorektorem, a następnie w latach 1992-1996 sprawował funkcję rektora Uniwersytetu Bukareszteńskiego. Jednocześnie w tym samym okresie przewodniczył Narodowej Radzie Rektorów Rumuńskich. Napisał 12 książek i ponad 60 artykułów naukowych, opublikowanych w prestiżowych czasopismach krajowych i zagranicznych. Kariera naukowa nie ograniczyła się do kraju; Constantinsecu pozostaje członkiem wielu zagranicznych organizacji akademickich i naukowych.
Działalność polityczną rozpoczął od zaangażowania się w grudniu 1989 r. w wysiłki podejmowane na rzecz demokratyzacji Rumunii, na rzecz wprowadzenia podstawowych praw i wolności obywatelskich. Należał do osobistości, które w czerwcu 1990 roku założyły stowarzyszenie Solidarność Uniwersytecka. Był współzałożycielem Aliansu Obywatelskiego (AC - Alianţa Civică), tj. powstałej w roku 1990 organizacji pozarządowej, która nastepnie współtworzyła w roku 1991 Konwencję Demokratyczną z Rumunii (CDR – Convenţia Democratică din România).
W 1992 roku wystartował w wyborach prezydenckich z ramienia CDR. Głównym przeciwnikiem okazał się lider postkomunistów Ion Iliescu, kandydujący z ramienia Frontu Ocalenia Narodowego (FSN - Frontul Salvării Naţionale), z którym Constantinescu zmierzył się w drugiej turze. Otrzymawszy 38 proc. głosów poniósł porażkę.
Rok 1996 przyniósł sukcesy CDR, która wygrała wybory samorządowe i parlamentarne. W wyborach prezydenckich sukces odniósł kandydat CDR, którym był właśnie Emil Constantinescu; otrzymał on 54,4 proc. głosów, pokonując głównego rywala sprzed 4 lat Iona Iliescu, który tym razem startował w wyborach z ramienia Rumuńskiej Partii Demokracji Socjalnej (Partidul Democratiei Sociale Române – PDSR), kontynuatorki FSN. Jako prezydent zaangażował się w reformy gospodarki, prawa i administracji, prowadzone przez koalicję rządową, stworzoną przez CDR, UDMR - Uniunea Maghiarilor din România (Unię Węgrów z Rumunii) i USD - Uniunea Social Democrată (Unię Socjal-Demokratyczną).
W sferze polityki zagranicznej reprezentował poglądy prozachodnie. Opowiadał się za integracją ze strukturami europejskimi i euroatlantyckimi. Dążył do nawiązania i podtrzymywania przyjaznych stosunków z krajami sąsiednimi.
W grudniu 2000 roku, po zakończeniu kadencji, Constantinescu powrócił do działalności dydaktycznej. Podjął ponadto zabiegi zmierzające do skonsolidowania roli organizacji pozarządowych w życiu publicznym Rumunii. Pełnił funkcję przewodniczącego w szeregu organizacji pozarządowych: Stowarzyszeniu na rzecz Edukacji Obywatelskiej (Asociaţie pentru Educaţie Cetăţenească– ASPEC), Rumuńskiej Fundacji na rzecz Demokracji (Fundaţiei Române pentru Democraţie – FRD). Był również przewodniczącym – założycielem Instytutu na rzecz Współpracy Regionalnej i Zapobiegania Konfliktom (Institutul pentru Cooperare Regională şi Prevenirea Conflictelor – INCOR). Jest członkiem Klubu Polityki Bałkańskiej (Clubul Politic Balcanic) oraz członkiem Instytutu Wschód - Zachód w Nowym Jorku.
W roku 2001 przewodniczył międzynarodowej komisji monitorującej wybory parlamentarne w Senegalu.
W marcu 2003 r. doprowadził do powstania ruchu Akcja Ludowa (Acţiunea Populară), organizacji politycznej stawiającej sobie za cel rozwój Rumunii w zjednoczonej Europie.
W roku 2006 rozpoczął propagowanie Forum Generacji Europejskiej XXI (Forumul Generaţia Europeană XXI), które stawia sobie za cel umożliwienie rozwoju młodego pokolenia Rumunów, które w rozszerzonej Europie będzie nośnikiem wartości rumuńskich.
Na podstawie: www.constantinescu.ro/actpol.htm; www.constantinescu.ro/biografie.htm; ro.wikipedia.org/wiki/Emil_Constantinescu; darski.generacja.org.pl/?darski=kraje&go=rumunia_syt
Grafika [na:] wikipedia.org
Wolność w szwedzkim modelu państwa opiekuńczego
