Jens Stoltenberg

• jens stoltenberg

Jens Stoltenberg - od 17 października 2005 r. premier Norwegii.

Jens Stoltenberg urodził się 16 marca 1959 roku w Oslo. Z wykształcenia jest ekonomistą. Studiował na Uniwersytecie w Oslo.

W latach 1979-1981 pracował jako dziennikarz w gazecie "Arbeiderbladet". Od 1989 do 1990 roku wykładał ekonomię na Uniwersytecie w Oslo.

W latach 1985-1989 był liderem młodzieżowej organizacji laburzystów (Arbeidernes Ungdomsfylking- AUF), natomiast od 1979 do 1989 roku zasiadał w ścisłym zarządzie AUF. W okresie od 1985 do 1989 roku Stoltenberg był wiceprzewodniczącym Międzynarodowej Unii Młodych Socjalistów. Od 1985 roku członek centralnych władz partii. W latach 1990- 1992 piastował funkcję lidera laburzystów w Oslo (w latach 1992-2002 zastępca lidera).

Stoltenberg po raz pierwszy został wybrany do Stortingu (parlament norweski) z okręgu Oslo w 1993 roku. Natomiast w latach 1989-1993 sprawował funkcję zastępcy deputowanego (w wyborach do Stortingu głosuje się bezpośrednio na deputowanych i ich zastępców dla całego okręgu wyborczego). Zasiadał w stałej komisji spraw społecznych (1991-1993), był przewodniczącym stałej komisji do spraw ropy naftowej i energii oraz członkiem stałej komisji do spraw zagranicznych (2001-2005). Zasiadał również w Norweskiej Komisji Obrony (1990-1992). Był również sekretarzem stanu w ministerstwie środowiska (1990-1991) i ministrem przemysłu i energii (1993-1996) w gabinecie Gro Harlema Brundtlanda, a także ministrem finansów (1996-1997) w rządzie Thorbjorna Jaglanda.

W latach 2000-2001 Stoltenberg piastował po raz pierwszy urząd premiera.

W wyborach parlamentarnych, które odbyły się 10 września 2001 roku Partia Pracy poniosła dotkliwą klęskę, uzyskując zaledwie 24 proc. głosów (najgorszy wynik laburzystów od 1924 roku). Partia Pracy nie była zdolna do sformowania własnego rządu, ster władzy przejęła wtedy centroprawicowa koalicja, w skład której weszły: Partia Konserwatywna, Chrześcijańska Partia Ludowa i Partia Liberalna. Po tej porażce na forum partyjnym miała miejsce debata dotyczącą przywództwa laburzystów. Głównymi postaciami biorącymi w niej udział był właśnie Jens Stoltenberg i ówczesny lider, dzierżący ten urząd od 1992 roku  Thorbjorn Jagland. Ostatecznie 10 listopada 2002 roku Stoltenberg przejął funkcję lidera Partii Pracy.

Wybory parlamentarne z 12 września 2005 roku zmieniły diametralnie sytuację polityczną w Norwegii. Partia Stoltenberga uzyskała razem ze swoimi koalicyjnymi partnerami większość w Stortingu i przejęła władze. W skład tzw. "czerwono- zielonej" koalicji weszły oprócz laburzystów: Socjalistyczna Partia Lewicy i Partia Centrum (zdobyły łącznie 87 z 169 mandatów do Stortingu); to pierwszy gabinet w historii norweskiego parlamentaryzmu od 1945 r., kiedy to Partia Pracy tworzy rząd koalicyjny (dotychczas zawsze rządziła samodzielnie).

Po zaprzysiężeniu 17 października 2005 r. Stoltenberg po raz drugi zasiadł na fotelu premiera.
Stoltenberg jest znany ze swojego zaangażowania na rzecz rozwoju krajów biednych i aktywnie popiera politykę ONZ dotyczącą tych państw. Stoltenberg był w przeszłości m.in. członkiem władz Światowego Funduszu na rzecz Szczepień (2001-2005).

***

Premier Norwegii dorastał w rodzinie mającej bardzo bogate tradycje polityczne. Jego ojciec, Thorvald Stoltenberg, jest jednym z najbardziej prominentnych polityków w Norwegii, dwukrotnie sprawował funkcję ministra spraw zagranicznych, raz ministra obrony, był też wysokim komisarzem ONZ do spraw uchodźców i mediatorem w wojnie domowej w b.Jugosławii. Matka premiera, Karin Stoltenberg była sekretarzem stanu w ministerstwie  transportu oraz przemysłu. Siostra matki, Marianne Heiberg, pracowała w Norweskim Instytucie Spraw Zagranicznych oraz była dyrektorem misji humanitarnych do Palestyny z ramienia ONZ.

Żoną Stoltenberga jest urzędniczką norweskiego ministerstwa spraw zagranicznych - Ingrid Schulerud. Mają dwójkę dzieci.

Na podstawie: en.wikipedia.org, norwegia.filo.pl, dep.no, most.org.pl, norwegofil.pl

Zdjęcie: dep.no