Szwecja 2013
W ostatnich latach najbardziej absorbującą świat materią był kryzys finansowy. Nie inaczej będzie również w nadchodzących dwunastu miesiącach. Walka z recesją, negocjacje w sprawie budżetu Unii Europejskiej, zmiany w systemie edukacji będą najbardziej „palącymi” kwestiami w Szwecji.
W pierwszym roku następującym po „końcu świata” Szwecję czeka wiele wyzwań. Priorytetową dla władz kwestią będzie dalsza ochrona gospodarki szwedzkiej przed recesją. Sprawne działania na rzecz walki z kryzysem zaowocowały, pomimo „czarnych scenariuszy” ekonomistów, dodatnim wskaźnikiem PKB w II i III kwartale 2012 roku (odpowiednio 1,3% oraz 0,7%). I chociaż gospodarka wyraźnie hamuje – prognozuje się, iż wzrost wartości PKB w roku 2012 oscylował będzie w granicach 0,7-1,1%. Szwedzki rząd przewiduje, iż w roku 2013, pomimo początkowego optymizmu i prognoz mówiących o wzroście PKB na poziomie 2,7%, wzrost wyniesie 1,1%. Wzrośnie również bezrobocie. Tym niemniej na tle innych krajów europejskich Szwecja wypada bardzo dobrze. Polityka fiskalna prowadzona przez ministra Andersa Borga, będąca strategią zmniejszania wysokości podatku CIT na rzecz wzrostu konsumpcji i tym samym wzrostu zysku z podatku VAT, jest entuzjastycznie przyjmowana przez szwedzkich przedsiębiorców. To „strzał w dziesiątkę”, gdyż nie jest tajemnicą fakt, iż cała gospodarka szwedzka jest silnie uzależniona od eksportu. Jeśli ta strategia sprawdzi się również w 2013 roku – Anders Borg po raz kolejny może być pewien miejsca na podium w rankingu ministrów finansów sporządzanym przez „Financial Times” (w 2012 roku Borg uplasował się na II miejscu), a Szwecja nadal może być jednym z zaledwie 12 krajów, którym najważniejsze agencje przyznały rating AAA.
Bardzo ważną kwestią będą również negocjacje w sprawie budżetu Unii Europejskiej na lata 2014-2020. Stanowisko w sprawie kształtu budżetu premiera Fredrika Reinfeldta, który początkowo stał „ramię w ramię” z pragmatyczną Wielką Brytanią, może ulec zmianie, ponieważ dobra kondycja i korzystne prognozy dla gospodarki szwedzkiej pozwalają na zwiększenie wkładu do wspólnej kasy Unii. Szwecja jedynie pozornie traci na tym, że wpłaca do budżetu Unii więcej niż z niego otrzymuje. Stabilność gospodarek krajów europejskich ma ogromny wpływ na bezpieczeństwo finansów kraju „trzech koron”, w którym bardzo dużą rolę odgrywa eksport.
Jedną z bardzo ważnych kwestii będzie także reforma systemu edukacyjnego. Reformy zakładają obniżenie wieku, w którym uczeń otrzymywał będzie ocenę (będzie to klasa VI, a nie jak dotychczas VIII) a sama skala ocen zostanie powiększona (ma to na celu bardziej sprawiedliwe ocenianie). Premier Reinfeld zapowiedział również dofinansowanie całego systemu edukacyjnego. Zmiany, które następują już od kilku mają na celu odejście od „kolektywistycznego” modelu nauczania w kierunku bardziej indywidualistycznego.
Natomiast w ogólnym zarysie słynny Folkhemmet kolejny już rok pod rządami centroprawicy będzie przechodził kolejne zmiany. Ilość i wysokość świadczeń socjalnych będzie sukcesywnie malała. Państwo opiekuńcze nadal ewoluować będzie w kierunku społeczeństwa opiekuńczego.