Wyznawcy prawosławia świętują Wielkanoc
Wyznawcy prawosławia obchodzą w niedzielę (19.04) główne święto swojej religii – Święty Dzień Wielkiej Nocy lub Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Nabożeństwo wielkanocne w cerkwi prawosławnej odbywa się w nocy. Ceremonia rozpoczyna się krótko przed północą w Wielką Sobotę. Kapłan zdejmuje z symbolicznej trumny całun, który wnosi przez Carskie Wrota (centralne wejście w ikonostasie – red.) i umieszcza go na tronie, na którym pozostanie on czterdzieści dni, aż do Wniebowstąpienia. Później wszyscy opuszczają świątynię by odbyć wokół niej procesję. Cerkiew pozostaje w tym czasie zamknięta i nikt nie może w niej przebywać. Wierni trzykrotnie obchodzą świątynię przy nieprzerwanym dźwięku dzwonów i śpiewie. Procesja zatrzymuje się przed drzwiami cerkwi, po czym kapłan obwieszcza o Zmartwychwstaniu Chrystusa i otwiera drzwi. Modlący wchodzą do świątyni, gdzie odbywa się śpiew tradycyjnego kanonu. Kapłan w tym czasie modląc się rozpyla kadzidło po ołtarzu i parokrotnie głośno oznajmia wiernym że „Chrystus zmartwychwstał”, po czym wierni odpowiadają mu „Zaiste zmartwychwstał”.
Po nocnym nabożeństwie prawosławni kończą post i raczą się święconymi dzień wcześniej babkami, wypiekiem nazywanym „pascha” oraz malowanymi jajkami (również podczas nocnego nabożeństwa wierni przynoszą dla poświęcenia koszyk ze „święconką” – red.).
Dzień Wielkiej Nocy został ustalony podczas pierwszego soboru powszechnego w 325 r. w Nicei, który został zwołany przez cesarza Konstantyna I. Wzięło w nim udział 318 biskupów chrześcijańskich oraz sam cesarz, którzy debatowali ponad 2 miesiące. Podczas tego zebrania ustalono dzień obchodów Wielkiej Nocy na pierwszą niedzielę po pełni księżyca, licząc od 30 marca.
Korespondencja własna z Kijowa