Ghana - praktyczne informacje, porady, przepisy

• ghana

GHANA

REKLAMA

(Republika Ghany)

Stolica: Akra
Waluta: cedi (GHS), 1 GHS = 100 pesewa;
1 USD = 1 GHS, 1 EUR = 1,59 GHS
Język urzędowy: angielski

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele polscy udający się do Ghany muszą mieć ważną wizę zarówno turystyczną, jak i tran­zytową. Wizę można uzyskać za pośrednictwem konsula hono­rowego Ghany w Warszawie oraz w przedstawicielstwach dyplomatycznych i konsularnych w innych krajach (najbliższe w Berlinie). Osoba starająca się o wizę winna mieć paszport co najmniej z 6-miesięcznym terminem ważności. Powinna również przedstawić środki finansowe zapewniające utrzymanie podczas pobytu w Ghanie oraz bilet na powrót drogą lotniczą bądź morską. Osoby pragnące przedłużyć pobyt winny zwrócić się do urzędu imigracyjnego co najmniej tydzień przed upływem waż­ności wizy.

 

PRZEPISY CELNE. Restrykcje celne nie odbiegają od powszech­nie przyjętych standardów.

 

PRZEPISY PRAWNE. Złamanie prawa w Ghanie wiąże się z dotkli­wymi konsekwencjami. Obowiązujące uregulowania prawne wprowadzają bardzo surowe kary, przy czym już samo podejrzenie o popełnienie przestępstwa może prowadzić do bardzo przykrych sytuacji. Posiadanie narkotyków jest ścigane i surowo karane. Zakazane jest fotografowanie budynków rządo­wych, portów lotniczych, mostów i obiektów wojskowych. Konieczna jest na to specjalna zgoda władz ds. bezpieczeństwa.

 

UBEZPIECZENIE. Kontrolowane jest posiadanie ubezpieczeń oso­bowych i komunikacyjnych. Uznawane są polisy zagra­nicz­nych towarzystw ubezpieczeniowych, w tym również polskich.

 

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Wymagane jest szczepienie przeciw żółtej febrze (adnotacja o ważnym szczepieniu w mię­dzynarodowej książeczce zdrowia). Występują tu znaczne zagro­żenia sanitarno-epidemiologiczne, głównie malarią różnego typu, cholerą, tyfusem, żółtą febrą, wirusowym zapaleniem opon mózgo­wych, żółtaczką A i B, AIDS i wieloma chorobami tropi­kalnymi (stopień ryzyka może być bardzo różny, w zależności od miejsca i warunków, w jakich się przebywa). Należy ściśle przestrzegać zaleceń sanitarnych obowiązujących w tropiku. Dostęp do opieki medycznej jest bardzo ograniczony, prak­tycz­nie możliwy jedynie w dużych miastach. Poziom usług lekarskich, które są kosztowne, znacznie odbiega od standardów światowych. Poważniejsze zabiegi trzeba wykonywać w Europie. Koszt wizyty lekarskiej to ok. 100 USD (łącznie np. z badaniem krwi na malarię); doba pobytu w szpitalu kosztuje 100–250 USD.

 

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Podróżując samochodem, należy mieć międzynarodowe prawo jazdy. Obowiązuje ruch prawostronny.

 

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Komunikacja autobusowa jest dobrze rozwinięta, choć jakość usług pozostawia wiele do życzenia. Można podróżować statkiem w górę rzeki Wolta od tamy w Akosombo na północ kraju. Akra utrzymuje połączenia lotnicze z większymi portami lotniczymi na świecie. W komu­nikacji krajowej regularne połączenia lotnicze ze stolicą mają Kumasi, Tamale i Sunyani. W Akrze działa system transportu publicznego. Stan dróg jest bardzo różny. Do wszystkich średniej wielkości miejscowości doprowadzone są drogi asfaltowe. Zbu­do­wano je niedawno, są w dobrym stanie.

 

BEZPIECZEŃSTWO. Ghana jest krajem stosunkowo bez­piecz­nym dla turystów. Swobodne przemieszczanie się po jej teryto­rium nie nastręcza problemów. Zagrożenie przestępczością pospolitą występuje w dużych miastach, głównie w niektórych dzielnicach Akry. Na prowincji jest zdecydowanie mniejsze. Odra­dza się jednak samotne wędrówki po zmroku i nawiązy­wanie przygodnych znajomości.

 

PRZYDATNE INFORMACJE:

•   Ghana uznawana jest za jeden z najbardziej stabilnych krajów zachodniej Afryki, który konsekwentnie wprowadza reformy polityczne i przekształca gospodarkę. Otrzymuje znaczną pomoc zagraniczną, która przeznaczana jest przede wszystkim na modernizację infrastruktury. Zmiany te widać zwłaszcza w stolicy i większych miastach.

•   W hotelach i bankach honorowane są najbardziej znane karty kredytowe.

•   W porównaniu z większością państw afrykańskich baza tu­rystyczna jest w Ghanie stosunkowo dobrze rozwinięta.

•   Ceny są zwykle znacznie wyższe od europejskich. Ceny na bazarach i u ulicznych sprzedawców są na ogół niższe, ale asortyment jest dość skromny, a jakość produktów mierna. Pamiętać należy, że targowanie się jest niemal obowiązkowe, a pierwsza propozycja ceny jest wielokrotnością tej, za którą sprzedawca spodziewa się sprzedać towar.

•   Ludność nie jest niechętna fotografowaniu, trzeba jednak zawsze się upewnić, czy można zrobić zdjęcie.

na podstawie: msz.gov.pl