Ion Iliescu

• emil constantinescu
• ion iliescu

Ion Iliescu - były prezydent Rumunii i były lider postkomunistycznej formacji - Partii Socjaldemokratycznej (PSD - Partidul Social Democrat).

Urodził się 3 marca 1930 roku w Oletnii. Jest żonaty, mówi biegle po francusku, angielsku i rosyjsku. Ukończył studia na wydziale Elektrotechniczym Politechniki Bukareszteńskiej oraz Moskiewski Instytut Energii.

Karierę zawodową rozpoczął w roku 1955 od objęcia stanowiska inżyniera w Instytucie Energii w Bukareszcie. W latach 1979-1984 przewodniczył Narodowej Radzie Zasobów Wodnych. Następnie do roku 1989 sprawował funkcję dyrektora w Wydawnictwie Technicznym.

Aktywność w życiu publicznym rozpoczął w roku 1944, kiedy przystąpił do Unii Młodych Komunistów (Uniunea Tineretului Comunist). W roku 1953 wstąpił do Rumuńskiej Partii Komunistycznej (PCR - Partidul Comunist Român). Stopniowo zaczął piąć się po szczeblach partyjnej hierarchii. W roku 1956 objął stanowisko pierwszego sekretarza Komitetu Centralnego Unii Młodych Komunistów, zaś 9 lat później został członkiem Komitetu Centralnego Rumuńskiej Partii Komunistycznej. W latach 1967-1971 sprawował funkcję ministra ds. młodzieży.

W roku 1971 stanął na stanowisku sekretarza Komitetu Centralnego Rumuńskiej Partii Komunistycznej. W trakcie sześciu miesięcy pełnienia tego stanowiska wszedł w konflikt z I sekretarzem Nicolae Ceausescu. Iliescu stanął w opozycji do głoszonej przez Ceausescu "rewolucji kulturalnej" oraz do kultu jednostki, którym otoczony był przywódca Rumunii. Zaowocowało to osłabieniem jego pozycji w hierarchii partyjnej i załamaniem się kariery.
 
Do polityki powrócił  wraz z obaleniem reżimu Nicolae Ceausescu. 22 grudnia 1989 r. stanął na czele Rady Frontu Ocalenia Narodowego, organu utworzonego przez opozycję, który to ogłosił się naczelną władzą państwową i zapowiedział rozpoczęcie demokratycznych przemian w Rumunii.

Pierwsze wybory prezydenckie po obaleniu Ceausescu, w roku 1990, wyniosły Ilescu do władzy. Uzyskując w pierwszej turze, jako kandydat Narodowego Frontu Wyzwolenia (FSN - Frontul Salvării Naţionale) 85,1 proc. głosów, pokonawszy Radu Campeanu, startującego z ramienia Partii Narodowo-Liberalnej (PNL - Partidul Naţional Liberal) oraz Iona Ratiu z Narodowej Partii Chłopskiej Chrześcijańsko-Demokratycznej (PNTCD  - Partidul Naţional Ţărănesc Creştin Democrat), objął urząd prezydenta Rumunii.

Przyjęcie nowej konstytucji w roku 1991 doprowadziło do rozpisania nowych wyborów na jesieni roku 1992. Po raz kolejny przyniosły one zwycięstwo Iliescu. W drugiej turze, tym razem jako kandydat Demokratycznego Frontu Ocalenia Nardowego (FDSN -Frontul Democrat al Salvării Naţionale) - kontynuatora FSN, pokonał Emila Constantinescu, kandydującego z ramienia Rumuńskiej Konwencji Demokratycznej (CDR - Convenţia Democratică din România), uzyskując 61,4 proc. głosów.

Pod rządami postkomunisty Iliescu, który mienił się teraz socjaldemokratą, zaniechano liberalnych reform ekonomicznych charakterystycznych dla krajów regionu. Sposób sprawowania władzy przez Iliescu i partię, z której się wywodził odbiegał od standardów demokratycznych. W konsekwencji Rumunia zaczęła odstawać od pozostałych krajów regionu, tak pod względem reform gospodarczych, jak i politycznych. 

Kolejne wybory prezydenckie w listopadzie 1996 roku  przyniosły zwycięstwo opozycji. W drugiej turze Iliescu zmierzył się z jednym z rywali sprzed 4 lat - Emilem Constantinescu, uzyskując 45,6 proc. głosów.

W roku 2000 Iliescu (tym razem jako kandydat Partii Demokracji Socjalnej z Rumunii - PDSR - Partidul Democraţiei Sociale din România) po raz trzeci objął urząd prezydenta, uzyskując w drugiej turze 66,8 proc. głosów i wygrywając w tej turze głosowania ze skrajnym nacjonalistą - Corneliu Vadim Tudorem, liderem Partii Wielkiej Rumunii (PRM  - Partidul România Mare). Tym razem Iliescu przybrał postawę prozachodnią, czyniąc swoimi priorytetami sfinalizowanie negocjacji z UE oraz wprowadzenie Rumunii do NATO.

Po zakończeniu kadencji prezydenckiej w 2004 roku został wybrany do Senatu z listy Partii Socjaldemokratycznej.

W kwietniu 2005 r. Iliesu utracił stanowisko przewodniczącego PSD na rzecz Mircea Geoană. W roku 2005 roku rozpoczęło się także śledztwo, w którym byłemu prezydentowi zarzuca się zbrodnie związane z nadużyciami władzy, których miał dopuścić się w latach 1989-1990.
                                       
Na podstawie: en.wikipedia.org/wiki/Ion_Iliescu, ro.wikipedia.org/wiki/Ion_Iliescu, www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/en_GB/ infoBios/setimes/resource_centre/bio-archive/iliescu_ion, romania-on-line.net/whoswho/IliescuIon.htm, serwisy.gazeta.pl/swiat/1,34250,1227859.html

Zdjęcie [na:] wikipedia.org