Kazachstan - praktyczne informacje, porady, przepisy

KAZACHSTAN

(Republika Kazachstanu)

Stolica: Astana
Waluta: tenge (KZT);
1 USD = 120,57 KZT; 1 EUR = 191,14 KZT (kurs z 10.04.2008)
Języki urzędowe: kazachski, rosyjski
Inne języki: uzbecki (na południu kraju)

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele polscy udający się do Kazachstanu muszą mieć wizę. Można ją uzyskać w Ambasadzie Republiki Kazachstanu w Warszawie. Nie ma możliwości otrzymania kazachstańskiej wizy podczas przekraczania granicy. Aby otrzymać wizę, należy przedstawić paszport co najmniej z 3-miesięcznym terminem ważności, licząc od daty planowanego wyjazdu z Kazachstanu, wypełnioną ankietę wizową, jedną fotografię i inne dokumenty wymagane w zależności od typu wizy (dokładne informacje najlepiej uzyskać w Ambasadzie Kazachstanu w Warszawie). Wizy kazachstańskie wydawane są zwykle w ciągu 2 tygodni od złożenia dokumentów. Warunkiem niezbędnym otrzymania wizy innej niż jednokrotna jest tzw. poparcie wizowe wydawane przez Departament Służby Konsularnej MSZ Kazachstanu. Nie ma obowiązku okazania określonej kwoty pieniędzy na każdy dzień pobytu. Przejazd tranzytowy powinien nastąpić w ciągu 5 dni.

PRZEPISY CELNE. Nie mają charakteru szczególnie restrykcyjnego i nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów. W Kazachstanie nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT. Dotyczy to turystów i osób pracujących w tym kraju w ramach kontraktów.

PRZEPISY PRAWNE. Nie ma ograniczeń co do wwozu i wywozu pieniędzy. Wwóz można deklarować na życzenie zainteresowanego. W tym przypadku posiadane środki płatnicze należy wpisać do deklaracji celnej, wypełniając ją w 2 egzemplarzach; jeden egzemplarz z podpisem i pieczątką celnika należy zachować dla siebie. Jeżeli przy wyjeździe kwota środków wywożonych przewyższa kwotę środków wwożonych, należy przedstawić dokumenty potwierdzające legalność ich pochodzenia (np. dowody zakupu waluty w punktach jej wymiany lub w banku albo wydane przez bank dokumenty świadczące o wypłacie środków z konta walutowego). Bez przedstawienia dokumentów potwierdzających pochodzenie środków wwożonych (wywożonych) można wwieźć na terytorium Kazachstanu kwotę nie większą niż ekwiwalent 3000 USD.

MELDUNEK. Cudzoziemcy objęci są obowiązkiem meldunkowym. W ciągu pięciu dni od daty wjazdu należy zameldować się (zarejestrować) we właściwym dla miejsca pobytu oddziale policji migracyjnej (dawny OWiR). Kierowcy przejeżdżający przez terytorium Kazachstanu, którzy nie przebywają w żadnej miejscowości dłużej niż pięć dni, powinni zameldować się w dowolnym oddziale policji migracyjnej na trasie swojego przejazdu. Osoby przybyłe na podstawie wiz dyplomatycznych i służbowych rejestrują się w Departamencie Służby Konsularnej MSZ (w oddzia­łach w Astanie i Ałmaty).

UBEZPIECZENIE. Obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne nie jest specjalnie drogie i można je wykupić na większości drogowych przejść granicznych. Ubezpieczenie zdrowotne nie jest wymagane, jednak z uwagi na relatywnie wysokie koszty leczenia zaleca się wykupienie stosownych ubezpieczeń na wypadek nieprzewidzianych zdarzeń losowych. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych zwykle są honorowane.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie ma obowiązku okazania świadectwa szczepień. Cudzoziemcy powinni jednak mieć zaświadczenie – najlepiej w języku rosyjskim, w ostateczności w angielskim – potwierdzające, że nie są nosicielami wirusa HIV. Bez tego dokumentu w ciągu 10 dni po przybyciu do Kazachstanu będą musieli poddać się obowiązkowym badaniom. Głównym zagrożeniem w Kazachstanie są wszelkiego typu infekcje pokarmowe oraz pasożyty. Wskazane jest zaszczepienie się przed przyjazdem przeciw żółtaczce pokarmowej typu A i wszczepiennej typu B. Należy dokładnie myć kupione produkty i pić tylko przegotowaną lub butelkowaną wodę. Na bazarach lepiej nie kupować żywności gotowej do spożycia. Odnotowuje się dużą liczbę zachorowań na gruźlicę i choroby weneryczne, a także zarażenia wirusem HIV.

Służba zdrowia w Kazachstanie nie znajduje się na najwyższym poziomie, a warunki panujące w placówkach medycznych nie są najlepsze. W dużych miastach można znaleźć prywatne polikliniki, które oferują usługi medyczne na akceptowalnym poziomie, oraz apteki, w których bez recepty można dostać większość podstawowych leków, również zachodnich. Jednak niezbędne medykamenty lepiej przywieźć ze sobą. Znacznie gorzej jest na prowincji. Opieka medyczna jest płatna. Ceny usług medycznych są niejednokrotnie dla cudzoziemców znacznie wyższe niż dla obywateli Kazachstanu. W państwowych placówkach medycznych cudzoziemcy płacą stawkę trzykrotnie wyższą.

{mospagebreak}

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Ograniczenia w poruszaniu się po Kazachstanie dotyczą zamkniętych terenów wojskowych oraz, co istotne dla polskich turystów udających się w góry, terenów przygranicznych. Wymagane są tam specjalne zezwolenia wydawane przez MSW; w ich uzyskaniu pośredniczą firmy turystyczne. Do podróżowania samochodem po Kazachstanie niezbędne jest międzynarodowe prawo jazdy. Bardzo poważnym zagrożeniem jest nagminne łamanie zasad ruchu drogowego zarówno przez kierowców, jak i pieszych. Dochodzi do tego agresywny styl jazdy, połączony z brakiem uprzejmości. Odległości między miastami są znaczne, a stan nawierzchni drogowych jest zły i może stanowić duże zagrożenie. Oznakowanie, zarówno znakami drogowymi, jak i drogowskazami, należy do rzadkości. Brak podstawowej przydrożnej infrastruktury, jak stacje benzynowe czy gastronomia. Zdarza się, iż odległość między stacjami benzynowymi znacznie przekracza 100 km, dlatego wskazane jest zaopatrzenie się w kanister z benzyną. Paliwo ogólnie jest złej jakości, dlatego należy wystrzegać się tankowania na stacjach benzynowych nie należących do sieci dystrybutorów. Policja często zatrzymuje samochody, szczególnie cudzoziemców, bez powodu. Zdarza się wymuszanie łapówek. W miastach należy też pamiętać, że w miejscowej praktyce samochód ma zawsze pierwszeństwo przed pieszym, dlatego podczas przechodzenia przez jezdnię trzeba zachować wyjątkową ostrożność. Ze względu na trudne warunki klimatyczne i olbrzymie bezludne przestrzenie odradza się podróżowanie samochodem zimą. Poza miastami rzadko działają telefony komórkowe, więc wezwanie pomocy może być trudne. W przypadku awarii należy poprosić innego użytkownika drogi o pomoc w wezwaniu tzw. ewakuatora – pojazdu holującego, który może przetransportować uszkodzony samochód do najbliższej osady. Ze względów bezpieczeństwa nie należy podróżować samemu. Brak drogowskazów i oznakowania utrudnia orientację, dlatego lepiej nie podróżować nocą.

Przy zakupie biletów kolejowych lub lotniczych wymagany jest paszport, a miejsca nierzadko trzeba rezerwować ze znacznym wyprzedzeniem. Prywatni przewoźnicy drogowi oferują usługi lokalne i międzymiastowe, jednak często dość wyeksploatowanym i zawodnym sprzętem; obowiązują ceny umowne. Infrastruktura turystyczna jest słabo rozwinięta. Problemem jest znalezienie noclegu w rozsądnej cenie i o znośnym standardzie. Szczególnie drogimi miastami są Ałmaty i Astana.

BEZPIECZEŃSTWO. Zagrożenie przestępczością nie jest szczególnie duże. Powszechną plagą są natomiast korupcja i wymuszenia. W większych skupiskach trzeba uważać na złodziei kieszonkowych. Należy bezwzględnie odmawiać przewożenia przez granicę jakichkolwiek przesyłek, gdyż jest to jeden ze sposobów przemytu narkotyków.

Realnym zagrożeniem są trzęsienia ziemi w rejonie łańcucha górskiego Tien-szan, także w Ałmaty. Dla osób uprawiających turystykę wysokogórską groźne są lawiny śnieżne, a w okresie wiosenno-letnim tzw. sieli, czyli lawiny z kamieni, błota, śniegu i lodu. W tym okresie część łańcucha górskiego Tien-szan jest zamknięta dla turystów. Dla własnego bezpieczeństwa osoby udające się w góry proszone są o wcześniejsze powiadomienie polskiej placówki dyplomatycznej oraz o informowanie bliskich i znajomych o aktualnym miejscu pobytu i planowanych wyprawach. Z tych samych powodów obywatele polscy winni mieć przy sobie kartkę z adresem i telefonem polskiej ambasady (najlepiej w języku rosyjskim).

RELIGIA, OBYCZAJE. W Kazachstanie nie ma szczególnych norm zwyczajowych, których naruszenie mogłoby prowadzić do sytuacji konfliktowych. Turyści zwykle spotykają się ze zrozu­mieniem i życzliwością miejscowych.

ŚWIĘTA. Dniami wolnymi od pracy są 1 i 2 stycznia, 8 i 22 marca – Nauryz (święto wiosny), 1 maja – Dzień Zgody Narodów Kazachstanu, 9 maja, 30 sierpnia – Dzień Konstytucji, 25 października – Dzień Republiki, 16 grudnia – Dzień Niepodległości.

PRZYDATNE INFORMACJE:

•   Nie ma problemu z zakupem podstawowych artykułów spożywczych czy środków czystości. Dość dobrze rozwinięta jest sieć sklepów spożywczo-przemysłowych, wiele czynnych jest całą dobę. Ceny są porównywalne z polskimi lub trochę wyższe. Zwykle placówki handlowe czynne są w weekendy i święta.

•   Praktycznie nie ma problemu z wymianą pieniędzy. W dużych miastach są liczne punkty wymiany walut, w których bezpiecznie można wymienić pieniądze, zazwyczaj po rozsądnym kursie.

•   Urzędy są czynne od 9.00 do 18.00 (niektóre do 19.00), z przerwą obiadową trwającą od 12.00 do 13.00 lub nawet 14.00.

•   Jesienią 2006 r. zaczęto wprowadzać do obiegu nowe banknoty o zróżnicowanym formacie, obowiązujące na równi z dotychczasowymi.

•   Całe terytorium Kazachstanu objęte jest jedną strefą czasową: + 5 godz. w stosunku do czasu warszawskiego zimą, a latem + 4 godz.

•   Dodatkowe informacje o Kazachstanie można znaleźć na stronach internetowych: www.mfa.kz; www.khabar.kz; www.kazakhstan-gateway.kz; www.expat.kz.

Źródło: www.msz.gov.pl