Pogrzeb premiera Izraela Icchaka Rabina
Hasłem, pod którym odbywał się wiec na telawiwskim Placu Królów, było „Tak dla pokoju, nie dla przemocy”. Rozległy się strzały. Rabin trafił do szpitala. Po 40 minutach reanimacji, Icchak Rabin zmarł na stole operacyjnym w telawiwskim szpitalu Ichov. Eitan Haber, szef jego gabinetu, poinformował o śmierci. Następnego dnia trumnę wystawiono na widok publiczny. W ciągu jednego dnia hołd swojemu przywódcy złożyło około jednego miliona ludzi. Jest to liczba ogromna – w Izraelu mieszkało w tym czasie około pięć i pół miliona osób.
Izraelski premier został zastrzelony przez żydowskiego radykała 4 listopada 1995 roku na wiecu w Tel Awiwie. Śmierć zdobywcy pokojowego Nobla wstrząsnęła nie tylko Izraelem, wstrząsnęła całym światem.
Icchak Rabin, premier Izraela, został zamordowany wieczorem 4 listopada 1995 roku przez przedstawiciela skrajnej żydowskiej prawicy. Wiec miał być wyrazem poparcia dla porozumienia pomiędzy Izraelczykami a Palestyńczykami w Oslo z 1994 roku.Rabin razem Jasirem Arafatem i Szymonem Peresem otrzymał za wynegocjowanie układu pokojową nagrodę Nobla.
Hasłem, pod którym odbywał się wiec na telawiwskim Placu Królów, było „Tak dla pokoju, nie dla przemocy”. Rozległy się strzały. Rabin trafił do szpitala. Po 40 minutach reanimacji, Icchak Rabin zmarł na stole operacyjnym w telawiwskim szpitalu Ichov. Eitan Haber, szef jego gabinetu, poinformował o śmierci. Następnego dnia trumnę wystawiono na widok publiczny. W ciągu jednego dnia hołd swojemu przywódcy złożyło około jednego miliona ludzi. Jest to liczba ogromna – w Izraelu mieszkało w tym czasie około pięć i pół miliona osób.
Izraelczycy palili znicze na placu, na którym premier został zastrzelony. Tłumy zebrały się również przed domem Rabina. Ceremonia pogrzebowa odbyła się dwa dni później, w poniedziałek. Izraelczycy zaprosili cztery tysiące zagranicznych gości. Przybyły delegacje z osiemdziesięciu krajów, w tym z krajów bliskowschodnich. W skład delegacji amerykańskiej wchodził urzędujący prezydent Bill Clinton, a także wcześniejsi prezydenci George Bush senior i Jimmy Carter. W pogrzebie uczestniczył także sekretarz generalny ONZ Burthos-Ghali.
Przed pogrzebem ciało wystawione było przed Knesetem. Trumna została włożona na czarny wojskowy samochód i w powolnym kondukcie przemierzyła ulice Jerozolimy. Na trasie długości trzech kilometrów – od izraelskiego parlamentu do cmentarza na wzgórzu Hertz – tysiące ludzi żegnały premiera. Kiedy kondukt dotarł na wzgórze cmentarne – syreny rozległy się w całym kraju rozpoczynając dwie minuty ciszy.
Sekretarz zamordowanego premiera Eitan Haber na pogrzebie odczytał kartkę znalezioną w marynarce zastrzelonego premiera. Kartka była cała we krwi i zawierała tekst „piosenki pokoju”, którą śpiewał premier razem z tłumem na wiecu.
Ceremonia pogrzebowa była olbrzymim wyzwaniem organizacyjnym. Zostało zaangażowanych dziesięć tysięcy funkcjonariuszy policji, wojska i służb bezpieczeństwa. W ciągu dwóch dni udało się zorganizować przyjęcie kilkudziesięciu delegacji z całego świata.
Kneset, dzień zabójstwa Rabina w kalendarzu hebrajskim, ustanowił oficjalnym dniem pamięci. Izraelska poczta wypuściła specjalny znaczek. W dwa lata po śmierci premiera zostało ufundowane Icchak Rabin Center, zajmujące się zarówno o polityku, ale także programami naukowymi i edukacyjnymi.
Wiele miast i miasteczek nazwało ulice, dzielnice, szkoły, mosty i parki imieniem Rabina. Dwa budynki rządowe i synagogi zostały nazwane jego imieniem. Ulice Icchaka Rabin znajdują się także w Berlinie i Nowym Jorku. Parki jego imieniem nazwano w Montrealu, Rzymie i Limie.
Wolność w szwedzkim modelu państwa opiekuńczego
