Francja wraca do struktur wojskowych NATO
07 luty 2009
Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami prezydenta Sarkozy’ego, Francja już w kwietniu może ogłosić powrót do struktur wojskowych NATO. Zachętą do powrotu miała być gwarancja objęcia dwóch wysokich stanowisk w strukturze zarządzania Sojuszem. Czwartkowe (05.02) wydanie dziennika Le Monde donosi, iż francuscy generałowie mają niebawem stanąć na czele dwóch natowskich centrów dowodzenia. Gwarancje są rezultatem negocjacji toczonych między Jamesem Jonesem, doradcą ds. bezpieczeństwa narodowego prezydenta Obamy, a Jeanem-Davidem Lévitte, doradcą dyplomatycznym prezydenta Sarkozy’ego.
Francuzi mają objąć zwierzchnictwo nad Sojuszniczym Dowództwem Transformacji (Allied Command Transformation – ACT) w Norfolk, w Wirginii, a także nad regionalnym centrum dowodzenia w Lizbonie. Pierwsza z jednostek zajmuje się koordynacją przemian zachodzących w ramach Sojuszu i wewnętrzną organizacją sił natowskich. Baza w Lizbonie to przede wszystkim siedziba Sił Szybkiego Reagowania, ale także centrum analizy zdjęć satelitarnych.
„Francja nie może objąć na nowo swojego miejsca, jeśli to miejsce nie zostanie dla niej stworzone” – powiedział Sarkozy w rozmowie z dziennikiem New York Times we wrześniu 2007 r., sugerując tym samym konkretne wymagania, jakie Pałac Elizejski będzie stawiać przed Sojuszem.
(cc) guillaummepaumier
Sarkozy musiał jednak ograniczyć swoje ambicje, mają w pamięci klęskę negocjacji prowadzonych za czasów prezydentury Jacquesa Chiraca. W latach 1995-1997 Francja również zapowiadała powrót do Sojuszu, stawiając za warunek objęcie zwierzchnictwa nad Dowództwem Połączonych Sił NATO w Neapolu. Wobec sprzeciwu Amerykanów, realizacja projektu nie doszła do skutku.
Powrót do struktur wojskowych jest w Paryżu postrzegany raczej jako „normalizacja” stosunków z NATO, a nie przełom. Od 2004 r., Francja zaczęła na nowo wprowadzać swoich żołnierzy do natowskich struktur w Brukseli i Norfolk. Około 3 tys. francuskich żołnierzy bierze udział w operacji w Afganistanie. Mimo współpracy de facto ze strukturami wojskowymi Sojuszu, Francja formalnie wciąż jest z nich wyłączona, co przez wielu wojskowych postrzegane jest jako polityczna hipokryzja.
Problemem w realizacji planów Sarkozy’ego może być postawa Turcji, która domaga się od francuskiego prezydenta przyspieszenia unijnych negocjacji członkowskich. Mimo iż Ankara nie ma prawa weta wobec reintegracji Francji z NATO, ewentualny sprzeciw może stwarzać istotne problemy polityczne, czemu już teraz stara się zaradzić Pałac Elizejski.
Według ostatnich sondaży, ponowną integrację ze strukturami wojskowymi NATO popiera dwie trzecie Francuzów. Wobec planów Sarkozy’ego krytyczni są przedstawiciele opozycji. Zdaniem François Hollande, do niedawna numeru jeden w Partii Socjalistycznej, powrót do NATO byłby „zburzeniem budowanego od dawna konsensusu”. Dla François Bayrou, obecność Francji w NATO to kwestia symboliczna. „Rezygnujemy w ten sposób z elementu tożsamości Francji. Wrócimy w szereg, nie będziemy się w żaden sposób różnić od pozostałych krajów tworzących Sojusz” – mówi lider partii MoDem.
Szczyt NATO w Strasburgu i Kehl zaplanowany jest na 3 i 4 kwietnia. Jeśli plany Sarkozy’ego zostaną zrealizowane, nadejdzie kres tradycji „wyjątkowego statusu” Francji w ramach Sojuszu, zapoczątkowanej przez generała De Gaulle’a w 1966 r. Ówczesna decyzja o wycofaniu się ze struktur wojskowych była m.in. reakcją na rosnące wpływy Amerykanów i Brytyjczyków w ramach Sojuszu.
Na podstawie: Le Monde, BBC, EU Observer, Gazeta.pl
Saulius Skvernelis nowym premierem Litwy
