Maltańska opozycja tryumfuje w eurowyborach

• malta

Zwycięzcą wyborów do Parlamentu Europejskiego na Malcie jest znajdująca się w opozycji Partia Laburzystów (PL). Uzyskała ona prawie 55 proc. głosów i o kilkanaście punktów procentowych wyprzedziła rządzącą centroprawicową Partię Nacjonalistyczną (PN).

Maltańska prasa określiła zwycięstwo laburzystów jako "miażdzące" i podkreśla, że ugrupowanie uzyskało najlepszy wynik wyborczy od 1955 roku, gdy Malta pozostawała jeszcze brytyjską kolonią. Śródziemnomorskie państwo tradycyjnie już może poszczycić się bardzo wysoką partycypacją wyborczą. W sobotę, 6 czerwca do urn poszło prawie 79 proc. Maltańczyków, co stanowi niemal o połowę więcej od średniej frekwencji w całej UE.

Malcie przysługuje obecnie 5 miejsc w Parlamencie Europejskim. Zgodnie z wynikami, 3 fotele przypadną Partii Laburzystów (PL), a 2 Partii Nacjonalistycznej (PN). Laburzystowscy europosłowie dołączą do Partii Europejskich Socjalistów (PES), podczas gdy 2 deputowanych prawicowych wejdzie w skład Europejskiej Partii Ludowej (EPP). W przypadku przyjęcia przez wszystkie kraje członkowskie UE Traktatu Lizbońskiego, Maltańczycy uzyskaliby jeszcze jedno dodatkowe miejsce w PE.

Znikome poparcie uzyskali kandydaci innych stronnictw startujących w eurowyborach: maltańscy zieloni skupieni w Alternatywie Demokratycznej (AD) - 2 proc. głosów oraz Libertas Malta, ugrupowanie Imperium Europa, stronnictwo Kul Ewropa (KE), Partia Liberalno-Demokratyczna Alpha (ALDP) i Sojusz Liberalny (AL). Otrzymały one poniżej 1 proc. poparcia.

Liderem zwycięskiego ugrupowania jest 35-letni Joseph Muscat, politolog i dziennikarz. W latach 2004 - 2008 był również eurodeputowanym. W przegranych przez laburzystów ubiegłorocznych wyborach parlamentarnych uzyskał mandat parlamentarzysty krajowego. W 2008 roku, Muscat zastąpił na stanowisku szef partii jej długoletniego przewodniczącego i premiera kraju w latach 1996 - 1998, Alfreda Santa.

Tuż po ogłoszeniu wstępnych wyników eurowyborów, zwolennicy laburzystów licznie zgromadzili się pod główną siedzibą partii, która znajduje się w mieście Hamrun. Przemawiając do świętujących zwycięstwo, szef ugrupowania podkreślił, iż wygrana Partii Laburzystów jest "początkiem podróży", której celem jest zdobycie władzy w następnych wyborach krajowych. "Dzisiaj narodził się nowy, postępowy ruch społeczny. Ludzie dokonali jasnego wyboru pomiędzy reprezentującymi dzień wczorajszy ugrupowaniami i przedstawiającymi dzień jutrzejszy siłami postępowymi. Nie ma już niebieskich i czerwonych (nawiązanie do barw partyjnych maltańskiej prawicy i lewicy - przyp. ŁK), nie ma głosujących na tak i na nie (aluzja do kampanii podczas referendum w sprawie wstąpienia Malty do UE, ktora miała miejsce w 2003 roku - przyp. ŁK), lecz mamy koalicję ludzi gotowych na zmiany" - przemawiał do zgromadzonych Joseph Muscat.

Lider rządzącej Partii Nacjonalistycznej (PN) i zarazem premier kraju Lawrence Gonzi ocenił, iż "miał nadzieję" na lepszy wynik swojego ugrupowania, ale zaznaczył równocześnie, iż mimo wszystko jest on lepszy od pesymistycznych prognoz rozwoju wypadków. W rozmowie z maltańskimi mediami, szef rządu odmówił jednak spekulacji, czy wyborcza klęska spowoduje rekonstrukcję jego gabinetu.

"Rząd Lawrenca Gonzi rozpada się. Te wybory to zdecydowany sygnał dla premiera" - stwierdził z kolei lider zwycięskich laburzystów.

W komentarzach na temat maltańskich wyborów zwraca się uwagę, że Partia Laburzystów (PL), która jednym procentem przegrała ubiegłoroczne krajowe wybory parlamentarne z rządzącą Partią Nacjonalistyczną (PN) znacznie rozszerzyła swój elektorat, co może pociągnąć ze sobą również zmianę dotychczasowego kształtu ugrupowania i rozszerzenie jego formuły politycznej.

Partia Laburzystów istnieje od 1920 roku i jest jednym z najstarszych ugrupowań politycznych na Malcie. Położyła ona spore zasługi w odzyskaniu przez kraj niepodległości w 1964 roku. Przez wiele lat jej głównym przywódcą był Dom Mintoff, premier kraju w latach 1955-1958 (podczas zależności od Korony Brytyjskiej) oraz po uzyskaniu niepodległości, w latach 1971 - 1984. Podczas kampanii referendalnej w sprawie wejścia Malty do UE w latach 2002 - 2003 laburzyści zajmowali stanowisko eurosceptyczne i zachęcali do odrzucenia członkostwa kraju w UE, w przeciwieństwie do rządzącej Partii Nacjonalistycznej (PN), która była gorącym zwolennikiem integracji. Po przegranej przeciwników członkostwa w UE, Partia Laburzystów zaakceptowała obecność kraju w UE i jej przedstawiciele weszli w skład Partii Europejskich Socjalistów (PES). Wyróżnkiem maltańskich laburzystów spośród innych europejskich ugrupowań lewicowych jest również negatywny stosunek większości jej członków do legalizacji aborcji (przerywania ciąży zabrania miejscowe prawo) i rejestracji związków jednopłciowych. Społeczny program laburzystów jest także bliski społecznej nauce Kościoła katolickiego.

Na podstawie: timesofmalta.com, europarl.europa.eu, euobserver.com, inf. wł.

Na zdjęciu: logo maltańskiej Partii Laburzystów, zwycięzcy eurowyborów`2009 na Malcie, za: wikipedia.org