Włochy/ Kolejny kryzys rządu Prodiego
Minimalną przewagą głosów rządząca Unia (l’Unione) wygrała w środową noc (06.06) serię głosowań w Senacie. Tym razem stabilności lewicowego rządu Prodiego zagroziła afera w Policji Skarbowej.
Podczas jednego z głosowań za rządem opowiedziało się 155 senatorów i taka sama ilość deputowanych oddała swoje głosy na rzecz centroprawicowej opozycji. Pięciu senatorów było nieobecnych.
Kwestią, która tak zmniejszyła poparcie dla rządu, jest oskarżenie przez opozycyjną gazetę „Il Giornale” i polityków z opozycji wiceministra gospodarki, Vincenzo Visco, o wywieranie nacisku na dowódcę naczelnego Policji Skarbowej, Roberto Speciale. Visco miał zażądać od Speciale przeniesienia czterech śledczych pracujących dla Policji Skarbowej, którzy prowadzili dochodzenie w sprawie skandalu bankowego, łączonego z partią polityczną Visco.
Visco zaprzeczył zarzutom, jednakże w zeszłym tygodniu zwolnił Roberto Speciale, który odmówił przeniesienia inspektorów. Minister gospodarki, Tomasso Padoa Shioppa, bronił w parlamencie decyzji swojego zastępcy. Stwierdził on, iż Speciale był tak samo poza kontrolą, jak generał MacArthur w czasie wojny koreańskiej w latach 1950-53.
Zwolniony dowódca naczelny Policji Skarbowej bronił się przed oskarżeniami: „Chciałbym usłyszeć jakieś wyjaśnienie w kwestii żądań wiceministra Visco. Czy były zgodne z prawem? Czy było właściwe odsyłanie generałów z Mediolanu bez wyraźnego powodu? Na te pytania minister nie odpowiedział. Ponieważ nie wie co powiedzieć. I dlatego wygodniej mu jest zboczyć z tematu i rzucać oskarżenia osobiste.”
To kolejny kryzys w ciągu zaledwie trzynastu miesięcy rządów centrolewicy. Przez ten czas w rządzącej koalicji miały miejsce spory m.in. wokół bazy USA w Vicenzy i odnowienia misji wojskowej w Afganistanie, które doprowadziły w lutym do dymisji rządu. Z okazji rocznicy sprawowania władzy premier Romano Prodi skrytykował parlament za opieszałość w tworzeniu prawa. Niedawne wybory samorządowe pokazały słabość koalicji rządzącej przynosząc sukces centroprawicy.
Na podstawie: corriere. it, lastampa.it, repubblica.it