Portal Spraw Zagranicznych psz.pl




Portal Spraw Zagranicznych psz.pl

Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies

Akceptuję
Back Jesteś tutaj: Home

Gruzja - praktyczne informacje, porady, przepisy


19 styczeń 2008
A A A

GRUZJA

Stolica: Tbilisi
Waluta: lari (GEL), 1 GEL = 100 tetri;
1 USD = 1,44 GEL; 1 EUR = 2,30 GEL
(kurs z 10.04.2008)
Język urzędowy: gruziński
Inne języki: rosyjski, angielski

 

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele RP korzystają z prawa do swobodnego wjazdu do Gruzji i pobytu na jej terytorium przez okres do trzech miesięcy. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu do 90 dni jest paszport, ważny co najmniej trzy miesiące dłużej niż deklarowany czas pobytu. Jeśli obywatele RP zamierzają pozostać w Gruzji ponad 90 dni (np. jeśli chcą podjąć pracę, naukę lub z innych ważnych przyczyn), muszą zalegalizować swój pobyt. Można to uczynić za pośrednictwem Ambasady Gruzji w Warszawie, a w przypadku pobytu w Gruzji – Ministerstwa Sprawiedliwości Gruzji (Tbilisi, al. Rustawelego 30). W przypadku zatrudnienia należy dopełnić wszystkich formalności związanych z legalizacją pobytu przez pracodawcę. Jeśli trzymiesięczny termin pobytu bezwizowego został przekroczony, Policja Graniczna przy wyjeździe nakłada mandat w wysokości 180 GEL. Przy wjeździe do Gruzji trzeba wypełnić deklarację celną i ankietę migracyjną. Przy wjeździe samochodem osobowym nie będącym własnością kierującego wymagana jest notarialna zgoda właściciela na korzystanie z pojazdu.

 

PRZEPISY CELNE. Nie ma specjalnych przepisów prawnych dotyczących wwozu i wywozu pieniędzy, a przepisy celne nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów. Wymagane jest wypełnienie deklaracji celnych przy wjeździe i wyjeździe. Nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT.

 

PRZEPISY PRAWNE. Przemyt, posiadanie oraz sprzedaż nawet najmniejszej ilości narkotyków lub środków psychotropowych są surowo karane (powszechnie stosuje się areszt tymczasowy, gdzie wa­runki pobytu są niezwykle ciężkie). W pozostałych przypad­kach kodeks karny nie odbiega swoimi rozwiązaniami od polskiego.

 

MELDUNEK. Turyści nie podlegają obowiązkowi meldun­kowemu.

 

UBEZPIECZENIE. Ubezpieczenia osobowe nie są obowiązkowe. Obowiązkowe jest ubezpieczenie OC (zielona karta). Nie ma to­wa­rzystw ubezpieczeniowych współpracujących z polskimi firmami.

 

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie są wymagane żadne szczepienia. Występuje jednak zagrożenie cholerą, dyfterytem, gruźlicą i żółtaczką zakaźną. Żywność kupiona na bazarach może być przyczyną chorób zakaźnych. Woda w sieci wodociągowej w większości miast nie nadaje się do bezpośredniego spożycia. W wielu zbiornikach wodnych, jak jeziora i stawy, obowiązuje zakaz kąpieli ze względu na występowanie w nich zarazków cholery. Publiczna służba zdrowia jest na bardzo niskim po­ziomie. Opieka medyczna dla turystów jest odpłatna. W Tbilisi i większych miastach czynne są prywatne przychodnie lekarskie (możliwość hospitalizacji). Wizyta w klinice prywatnej kosztuje od 40 USD.

 

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Podróżujący samochodem powinni mieć międzynarodowe prawo jazdy. Przekraczając gra­nicę, w punkcie kontrolnym należy pobrać zaświadczenie o cha­rakterze wwozu pojazdu („wjazd czasowy” lub „import”); w przypadku nieprzedstawienia tego dokumentu właściwym wła­dzom – może zostać nałożona wysoka kara pieniężna. Należy unikać jazdy samochodem o zmierzchu i w nocy. Kierowcy i piesi często nie przestrzegają zasad ruchu drogowego, dlatego poru­szanie się po drogach wymaga dużej ostrożności. Dozwolona prędkość w terenie zabudowanym to 60 km/godz., w nie zabu­dowanym – 90 km/godz.

 

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Nie ma ograniczeń (wyjątek sta­no­wią tereny tzw. samozwańczych republik Abchazji i Osetii Płd., do których wjazd jest utrudniony, a ze względów bezpie­czeństwa Ambasada RP w Tbilisi odradza podróże do tych miejsc). Sieć połączeń kolejowych między miastami w Gruzji jest słabo rozwinięta. Niedogodność tę rekompensują liczni prze­woźnicy prywatni oferujący tanie połączenia mikrobusami, zarówno lokalne, jak i międzymiastowe.

 

BEZPIECZEŃSTWO. W ostatnim roku zanotowano spadek liczby przestępstw wobec cudzoziemców. Jednak zniszczenia wojenne, skomplikowana sytuacja polityczna oraz trwający od lat kryzys ekonomiczny spowodowały, iż poziom bezpieczeństwa w Gruzji nie jest jeszcze zadowalający. Na północnym zachodzie kraju, między rzeką Inguri a granicą FR, rozciąga się terytorium samo­zwańczej tzw. Republiki Abchazji – separatystycznego regionu, który w wyniku zbrojnego konfliktu oderwał się od Gruzji i nie uznaje zwierzchnictwa władz w Tbilisi. Natomiast na północ od stolicy (w odległości ok. 70 km) znajduje się kolejna strefa konfliktu – Południowa Osetia. Niestabilna sytuacja w Abchazji i Południowej Osetii praktycznie wyklucza podróże turystyczne do tych regionów. Ambasada RP w Tbilisi ostrzega, że możliwości opieki konsularnej nad obywatelami polskimi w tych nie uznawanych również przez Polskę „republikach” są ograniczone.

 

RELIGIA, OBYCZAJE. Gruzja to kraj wielonarodowościowy i wie­lo­wyznaniowy. Najliczniej wyznawaną, a zarazem oficjalną religią jest prawosławie (65% ludności to wierni Gru­zińskiej Cerkwi Prawosławnej), następnie islam (11%), głównie w Adżarii i na terenach zamieszkanych przez Azerów. Kolejną dużą grupę stanowią wierni kościoła ormiańskiego (8%, głównie w pasie przy granicy z Turcją i Armenią) oraz wyznawcy judaizmu. Katolicy to zdecydowana mniejszość. W większości cerkwi dostępnych dla turystów od zwiedzających wymaga się skromnego ubioru, długiej spódnicy lub spodni, a w spora­dycz­nych przypadkach nakrycia głowy u kobiet (chusta).

 

ŚWIĘTA. Ustawowo wolne od pracy dni to: 1, 2, 7 i 19 stycznia, 3 i 8 marca, 9 kwietnia, 9, 12 i 26 maja, 28 sierpnia, 14 paź­dziernika, 23 listopada oraz Wielkanoc (święto ruchome).

 

PRZYDATNE INFORMACJE:

   Warunki życia w Gruzji należy określić jako ciężkie. Trzeba się liczyć z okresowymi przerwami w dostawach gazu i prądu. Podobne problemy dotyczą wody pitnej.

   Praktycznie nie ma problemów z zaopatrzeniem w produkty codziennego użytku.

   W miastach, oprócz autobusów, środkiem komunikacji są kursujące po wyznaczonych trasach mikrobusy. Są one tanie, jednak dość często zdarzają się w nich kradzieże kieszonkowe.

   Coraz powszechniej dostępne są bankomaty. Praktycznie nie ma możliwości płacenia kartą kredytową; wyjątek stanowią hotele znanych na całym świecie sieci.

   Większość gruzińskich urzędów pracuje od 10.00 do 18.00 (z godzinną przerwą między 13.00 a 14.00). Sklepy z reguły otwarte są w godz. 10.00–18.00 lub 19.00, sklepy spożywcze od 9.00 do 20.00, a często do 23.00.

   Aktualne informacje o Gruzji (w tym dotyczące legalizacji pobytu) dostępne są na stronie internetowej MSZ Gruzji: www.mfa.gov.ge.

na podstawie: msz.gov.pl