Portal Spraw Zagranicznych psz.pl




Portal Spraw Zagranicznych psz.pl

Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies

Akceptuję
Back Jesteś tutaj: Home Archiwum Armie świata

Armie świata


08 luty 2013
A A A

Mimo, że wojna jako narzędzie polityki zagranicznej została zdelegalizowana, większość państw świata nadal utrzymuje regularne siły zbrojne. Co więcej, nie służą one wyłącznie do obrony granic, ale obejmują także oddziały ofensywne. W różnym stopniu wojska poszczególnych państw angażują się też w wielonarodowe operacje. Mimo upływu czasu, wydaje się zatem, stosunki międzynarodowe nadal sprowadzają się do postaci dyplomaty i żołnierza.

Jak jednak wygląda obecnie kondycja wojsk w różnych regionach świata? Czy Polska ma powody obawiać się potencjału militarnego swoich sąsiadów? Jak długo Szwedzi mogliby bronić się sami w przypadku agresji? Czy armia kubańska zatrzymała się na etapie Rewolucji z 1959 r.? Z kim walczą na co dzień meksykańscy żołnierze? I czy idea powołania wspólnego wojska Unii Europejskiej jest nadal autualna? Odpowiedzi na te i inne pytania udzielą poniższe teksty, prezentujące wybrane siły zbrojne w Europie i w Zachodniej Hemisferze.

Chilijskie Siły Zbrojne - Piotr Dłużyński 
Chilijskie siły zbrojne w ostatnich latach stały się jedną z najbardziej zaawansowanych technologicznie i najprofesjonalniej wyposażonych sił zbrojnych Ameryki Południowej. W jej skład wchodzą: wojska lądowe (Ejército de Chile), marynarka (Armada de Chile) oraz siły powietrzne (Fuerza Aérea de Chile).
 
Armia kubańska - Mateusz Doliński
Kubańskie siły zbrojne uchodziły swego czasu za jedne z najlepszych w całej Ameryce Łacińskiej. Reżim w Hawanie nie żałował środków, aby poprawić potencjał obronny wyspy, a motorem napędowym stała się obawa przed inwazją ze strony USA. Dążąc do „eksportu” rewolucji i solidaryzując się z uciśnionymi narodami Afryki, Kubańczycy angażowali się też w liczne konflikty zbrojne. Wprawdzie na przestrzeni minionych lat armia doznała sporego uszczerbku, lecz nadal pozostaje zdolna do przeciwstawienia się ewentualnej agresji i zadania poważnych strat każdej regionalnej potędze, która zdecydowałaby się na atak.
 
Meksyk posiada jedną z najmniej licznych armii w przeliczeniu na jednego mieszkańca w całej Zachodniej Hemisferze, a jego wydatki na cele militarne również nie należą do wysokich. Dlaczego jedno z najważniejszych państw zachodniej hemisfery tak małą wagę przywiązuje do siły militarnej? Wyjaśnieniem może być konsekwentnie stosowana zasada nieinterwencji w sprawy wewnętrzne innych państw i skoncentrowanie się głównie na sprawach wewnętrznych. Najważniejszym zadaniem meksykańskiej armii w ostatnich latach jest walka z gangami narkotykowymi. Wojna wypowiedziana kartelom narkotykowym przez byłego prezydenta, Felipe Calderona, cały czas trwa i angażuje dużą część meksykańskiej armii. Tylko czy i kiedy wreszcie przyniesie efekty?
 
Siły Zbrojne Kanady - Adam Guzowski
Pod wieloma względami, armia Kanady nie powinna mieć większych kompleksów na arenie międzynarodowej, choć liczebność jej regularnych sił wynosi ok. 68 tysięcy (47. miejsce w rankingu światowym). Biorąc jednak pod uwagę zaangażowanie militarne w licznych operacjach wojskowych, jest to na pewno państwo, z którym trzeba się liczyć i – żeby zbalansować całą wypowiedź – na którym można polegać.
 
Białoruś realizuje obecnie zakrojony na szeroką skalę plan rozbudowy i rozwoju Narodowych Sił Zbrojnych na lata 2011 – 2015. Modernizacja zakłada przede wszystkim intensyfikację i wzrost znaczenia edukacji wojskowej, plany rozbudowy zaplecza technicznego, zwiększoną regularność ćwiczeń operacyjnych oraz restrukturyzację i optymalizację formacji Sił Zbrojnych. Działania te mają na celu stopniowe odejście od funkcjonujących podobieństw doktrynalnych z czasów „zimnej wojny” i zbliżenie do założeń, jakie w ujęciu militarnym przyjęła Europa Zachodnia, jednak z zachowaniem ogólnego podejścia prorosyjskiego. 
 
Siły Zbrojne Ukrainy - Adam Lelonek
Ukraińskie Siły Zbrojne składają się z: Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych oraz Sił Morskich. W oficjalnych dokumentach, celami ukraińskich SZ są: obrona kraju, zabezpieczenie jego suwerenności, integralności terytorialnej, ochrona ludności przed agresją skierowaną przeciwko jej obywatelom, zarówno na lądzie, jak i w przestrzeni powietrznej czy na morzu. 
 
W historii szwedzkich sił zbrojnych odbija się polityka międzynarodowa ostatnich dwudziestu lat. Paradoks goni tu paradoks, neutralność idzie w parze z uzbrojeniem po zęby, a marzenie o światowym pokoju z realizacją twardych narodowych interesów.
 
Włoskie Siły Zbrojne - Jakub Kłoszewski
Bezpieczeństwo zewnętrzne Włoch zdaje się być niezagrożone. Sąsiedzi Włoch nie stanowią dla państwa niebezpieczeństwa, jednak wydatki na armię tego kraju są siódme co do wielkości na świecie.
 
W 2011 r. wszystkie państwa Unii Europejskiej wydały 281 milionów dolarów na obronę. Co by było, gdyby mogły te pieniądze wykorzystać wspólnie? I co na to NATO?