Jagoda Byrczek: Berlusconi - Media to Ja
Rcs MediaGroup wydaje najczęściej kupowany i czytany włoski dziennik informacyjny Il Corriere della Sera. W 2006 roku, miesiąc przed wyborami parlamentarnymi, gazeta ta poparła Romano Prodiego i jego centrolewicową koalicję, przerywając tym samym długą tradycję dziennika niezależnego od władzy politycznej. Innymi istotnymi pozycjami Rcs jest La Gazzetta dello Sport, trzeci pod względem sprzedaży dziennik we Włoszech oraz hiszpański El Mundo, dzięki któremu Rcs zaistniało, jako pierwsze włoskie wydawnictwo, poza granicami kraju.
Kolejna grupa wydawnicza, L’Espresso, odpowiada za publikację 30 pozycji, wśród których kluczową zajmuje La Repubblica. Jest ona także właścicielem trzech krajowych rozgłośni radiowych. La Repubblica jest drugim pod względem sprzedaży dziennikiem we Włoszech. Pod koniec lat 80-tych główni akcjonariusze L’Espresso sprzedali swoje udziały Carlo de Benedetti, większościowemu udziałowcowi wydawnictwa Mondadori i zarazem dyrektorowi zarządzającemu Fiata. Chciał on połączyć oba wydawnictwa, na drodze stanął mu jednak Silvio Berlusconi, rozpoczynając tak zwaną „wojnę w Segrate” (Segrate to nazwa małej miejscowości pod Mediolanem, w której siedzibę swoją ma Mondadori). Po 2 latach przepychanek w rękach centrolewicowego de Benedetti pozostała La Repubblica i L’Espresso (50,1% udziałów), a Berlusconi przejął większość Mondadori.
La Arnoldo Mondadori, po zakończeniu joint venture z L’Espresso, w 1991 roku połączyła się z grupą Fininvest, dowodzoną przez Marinę Berlusconi. Większościowym akcjonariuszem pozostał w tej spółce Silvio (50,1% udziałów). Mondadori publikuje przede wszystkim Panoramę, ale i 40 innych czasopism. Pozostają one w linii z centroprawicową polityką Berlusconiego.
Obok czasopism i gazet warto zwrócić uwagę na najważniejsze agencje prasowe we Włoszech - ASCA, AGI i ANSA. ASCA jako pierwsza wśród włoskich agencji rozpoczęła publikację swoich informacji w Internecie. AGI, czyli L’Agenzia Giornalistica Italia ma swoją zagraniczną siedzibę w Brukseli i dzięki wielu koneksjom z innymi placówkami europejskimi może dostarczać informacji, które dotyczą całego świata. Nie jest ona jednak tak rozprzestrzeniona jak ANSA, która posiada 22 siedziby w kraju i 81 biur w 71 państwach, dzięki czemu staje się ona pierwszą agencją informacyjną we Włoszech i jedną z najważniejszych na świecie.
Telewizja we Włoszech jest zdominowana przez 3 dostawców, RAI, Mediaset i La 7. Najpopularniejsze wśród wszystkich stacji pozostają RAI1 i Canale 5, które pokrywają razem 50% rynku. Telewizja publiczna RAI (a dokładnie RAI1, RAI2, RAI3) jest pod całkowitą kontrolą polityków, co nie pozwala na niezależny i wolny przekaz informacji. Wielu krytyków próbowało udowodnić ten fakt oskarżając ją o brak pluralizmu informacji oraz o cenzurę cennych, ale niewygodnych dla rządu ekspertów. RAI jest zarazem jedną z największych agencji telekomunikacyjnych w Europie, która działa nie tylko w sektorze telewizyjnym i radiofonicznym, ale też wydawniczym i kinematograficznym. Ma największy udział w rynku ze wszystkich publicznych telewizji w Europie.
Drugie przedsiębiorstwo telewizyjne pod względem wielkości we Włoszech, które warte jest wspomnienia, to Mediaset, także kontrolowany przez Fininvest, spółkę założoną przez Silvio Berlusconiego. Poza trzema pasmami telewizyjnymi – Canale 5, Italia 1 i Retequattro – do Mediasetu należy także 50,1% udziałów hiszpańskiej stacji Telecinco.