Antoni Heba: Program wyborczy Segolčne Royal

• francja
• pakt prezydencki
• partia socjalistyczna
• program wyborczy
• wybory prezydenckie we francji 2007
• zeszyty nadziei
• _francja
• _pe24

Segolène Royal jest oficjalną kandydatką francuskiej Partii Socjalistycznej (Parti socialiste) w wyborach prezydenckich, których pierwsza tura odbędzie się 22 kwietnia. W większości sondaży kandydatka socjalistów zajmuje drugie miejsce, za Nicolas’em Sakozym. Jeśli żaden z kandydatów nie zdobędzie 50 proc. głosów, na co raczej się nie zanosi, o końcowym wyniku zadecyduje druga tura - 6 maja.

Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie programu kandydatki. Jest on w głównej części tłumaczeniem, nie jest jednak i nie ma na celu bycia tłumaczeniem dokładnym. Część postulatów, co prawda niewielka, została usunięta, ponieważ jest na tyle związana z francuskimi realiami, że jej zamieszczenie bez długich wyjaśnień byłoby niezrozumiałe. Gdy zagadnienie wydawało się możliwe do krótkiego wyjaśnienia, znajduje się ono zwykle w przypisach. Część postulatów została skrócona, z myślą o większej przejrzystości. Mimo to, znaczna większość zapowiedzi Segolène Royal znalazła się w niniejszym tekście.

Główne rysy

Ogłoszenie programu kandydatki socjalistów było poprzedzone serią debat publicznych. Syntezą tych debat są „Zeszyty nadziei”, dostępne na oficjalnej stronie sztabu Segolène Royal [1]. „Zeszyty” posłużyły następnie do napisania programu. Jest to bezpośrednie nawiązanie do rewolucji francuskiej, kiedy to król postanowił zarządzić tradycyjny spis skarg swoich poddanych, sławne zeszyty skarg, aby przygotować w ten sposób Stany Generalne królestwa 1789 roku.

Segolène Royal zawarła swoje propozycje w dokumencie pod tytułem „Pakt prezydencki”. „Pakt” to 100 postulatów, podzielonych na dziewięć części. Każda część programu zaczyna się od krótkiego podsumowania debat i treści „zeszytów”. Główne obietnice kandydatki są zawarte w tym dokumencie, chociaż kilka zapowiedzi zostało ogłoszonych już po jego opubikowaniu. Najwyrazistsze z nich znajdują się w końcowym rozdziale niniejszego artykułu.

Hasło wyborcze Royal to: „Bardziej sprawiedliwa, Francja będzie silniejsza”.

1. Odzyskane zaufanie

„Zeszyty nadziei” pokazały, że Francuzi chcą reformy polityki makroekonomicznej, są za silnym wzrostem gospodarczym i opanowanym długiem publicznym. Opowiadają się za „pogodzeniem” Francuzów z przedsiębiorstwem, za duchem inicjatywy, podziałem bogactw i opanowaniem globalizacji.

1. Duże inwestycje w badania i rozwój:
- zwiększenie o 10 proc. w ciągu pięciu lat nakładów na badania.
2. Polityka przemysłowa zmniejszająca ryzyko delokalizacji:
- utworzenie Narodowej Agencji Reindustrializacji.
3. Pomoc państwowa dla małych i średnich przedsiębiorstw (MiSP):
- utworzenie regionalnych funduszy pomocy i zarezerwowanie dla MiSP części ofert publicznych.
4. Priorytet dla inwestycji przędsiebiorstw:
- niższy podatek w przypadku reinwestowania zysków, wyższy w przypadku przeznaczaniu ich na dywidendy.
5. Więcej bezpieczeństwa dla młodych przedsiębiorców:
- uproszczenie procedur, warsztaty przedsiębiorczości.
6. Reforma państwa:
- zakończona decentralizacja
- zwiększenie użycia internetu w administracji.

2. Zagwarantowana siła nabywcza

Uczestnicy debat mówią o drożyźnie, spowodowanej podwyżkami i wprowadzeniem euro, szczególnie wzrosły zwłaszcza ceny mieszkań. Martwi zadłużenie gospodarstw, stąd propozycje ram prawnych dla reklam kredytów konsumpcyjnych i warunków ich otrzymywania. Nadgodziny nie są uznawane za rozwiąznie problemu, ponieważ nie zawsze są opłacane i często są po prostu narzucane przez pracodawcę. W trakcie debat powszechnie mówiono też o potrzebie rewaloryzacji niskich emerytur i reformie systemu emerytalnego.

7. Zwiększenie płac:
- podniesienie płacy mninimalnej (SMIC) do 1500 euro
- zorganizowanie konferencji na temat płac, w celu ich ogólnego podwyższenia.
8. Natychmiastowa rewaloryzacja niskich emerytur o 5 proc..
9. Natychmiastowe zwiększenie zasiłków dla niepełnosprawnych o 5 proc..
10. Podwojenie zasiłku szkolnego wypłacanego w dwóch ratach.
11. Zmniejszenie kosztów bankowych:
- ramy prawne dla opłat, maksyma dla odsetek
- utworzenie przez państwo powszechnych usług bankowych
- ramy prawne dla reklam i kary dla kredytodawców osób niewypłacalnych.
12. Walka z drożyzną mieszkaniową:
- zwiększenie zasiłków w celu zmniejszenia o 25 proc. wydatków ubogich gospodarstw domowych na cele mieszkaniowe
- budowa 12 000 mieszkań komunalnych rocznie
- utworzenie państwowego funduszy kaucji, aby nie była ona przeszkodą w dostępie do mieszkań
- uproszczenie procedur eksmisji lokatorów dających dowody złej wiary
- przywileje podatkowe i pomoc państwowa dla zmniejszenia czynszów
- wprowadzenie na rynek pustych mieszkań, zakupionych w celach spekulacyjnych
- zachęty dla nabywania nieruchomości na własność poprzez kredyty o zerowym oprocentowaniu. Lokatorzy domów komunalnych stawaliby się właścicielami po 15 latach zamieszkania i opłacania czynszu.
13.Wprowadzenie różnych wskaźnikow cen, pokazujących wydatki gospodarstw domowych.

3. Praca dla wszystkich

W trakcie debat pojawiło się wiele głosów o braku bezpieczeństwa pracy. Dotyczy to nawet osób posiadających dyplomy. Duży oddzwięk ma hasło walki z delokalizacjami. Zauważa się wciąż wysokie bezrobocie.

Walka z niepewnością pracy
14. Uwarunkowanie pomocy publicznej dla przedsiębiorstw od zobowiązania do niezwalniania pracowników gdy przedsiębiorstwo wykazuje wysokie zyski.
15. Uzależnienie pomocy dla przedsiębiorstw i zwolnień ze składek od typu zawieranych umów pracy, w celu zwiekszenia liczby umów bezterminowych.
16. Rozwój negocjacji między pracodawcami i związkami na wszystkich poziomach i na każdy temat:
- rozpoczęcie negocjacji dotyczących 35-godzinnego tygodnia pracy, mających na celu umocnienie tej zdobyczy społecznej i zmniejszenie ich negatywnych skutków dla robotników i zatrudnionych.

Zabezpieczenie wejścia młodych w życie zawodowe
17. Wprowadzenie prawa do pierwszej pracy dla młodych, aby żaden młody człowiek nie pozostawał dłużej niż 6 miesięcy na bezrobociu bez dostępu do szkoleń, zatrudnienia wspomaganego i płatego tutoratu. Uruchomienie 500 000 miejsc pracy dla młodych.
18. Uruchomienie kredytu o zerowym oprocentowaniu w wysokości 10 000 euro dla każdego młodego człowieka, pomagającego w stworzeniu projektu wejścia w życie zawodowe.

Wspomagać powrót do pracy
19. Wprowadzienie zasiłku aktywności, zwiększającego o jedną trzecią dochody każdego beneficjenta minimów socjalnych, który wróci do pracy.
20. Zwiększanie kwalifikacji i możliwość powrotu do pracy dla pracowników zagrożonych zwolnieniami:
- prawo do szkoleń i przekwalifikowania, odwrotnie proporcjonalne do długości studiów.
21. Utworzenie profesjonalnych ubezpieczeń społecznych, gwarantowanych przez państwo i pozwalających każdej osobie bez pracy na kontrakt zawierający: wynagrodzenie roczne w wysokości 90 proc. ostatniego wynagrodzenia, szkolenia zawodowe oraz pomoc w znalezieniu pracy.

{mospagebreak} 

4. Sukces edukacji i kultury

Według uczestników debat, to szkoła ma uczyć przestrzegania reguł współżycia. Ważną kwestią były specjalne strefy edukacyjne tzw. ZEPy [2]. Ich problemom mają zaradzić indywidualne toki nauczania, dostosowane do ucznia, indywidualna pomoc w odrabianiu lekcji oraz wprowadzenie limitu maksimum 25 uczniów w klasie. Mówiono także o zwiększeniu szkoleń dla nauczycieli, o wzmocnieniu więzi między rodzicami a szkołą, o zwiększeniu częstotliwości spotkań nauczycieli z rodzicami. Często pojawia się wątek ogólnej reformy szkolnictwa.

Uznanie podstawowej roli nauczycieli
22. Zorgnizowanie stanów generalnych nauczycieli w celu polepszenia ich warunków pracy i przygotowania wieloletniego planu zatrudniania nauczycieli.

Walka z problemami szkolnymi od najmłodszych lat
23. Wprowadzenie publicznej służby opieki nad dziećmi i obowiązkowego szkolnictwa od trzeciego roku życia:
- nauczanie języka w przedszkolach.

Urzeczywistnienie republikańskiej obietnicy równości w szkole
24. Zorganizowanie darmowej pomocy szkolnej dla wszystkich uczniów dzieki repetytorom.
25. Ograniczenie do 17 liczby uczniów w zerówkach i pierwszej klasie w ZEPach i zwiększenie dotacji dla szkół o 25 proc. dla każdego ucznia z trudnościami.
26. Zmiania karty szkolnej [3], w celu likwidacji gett szkolnych i utrzymania różnorodności społecznej.
27. Zwiększenie obecności dorosłych w szkołach.

Pomoc rodzicom w obliczu trudności
29. Zatrudnianie rodziców, szkoły dla rodziców i konsultacje mające na celu zwiększenie ich autorytetu.

Zaoferowanie uniwersytetom możliwości uzyskania doskonałości
30. Przyjęcie prawa pozwalającego w 5 lat osiągnąć średnią sumę wydawaną na jednego studenta w OECD:
- zwiększenie autonomii uniwersytetów w ramach państwowych.
31. Utworzenie państwowego serwisu orientacyjnego, aby młodzi wiedzieli o możliwościach pracy oferowanych po ukończeniu danego kierunku.
32. Wprowadzenie zasiłku autonomii dla młodych, pod warunkiem posiadania środków.

Kultura, dźwignia sukcesu szkolnego
34. Wspomaganie  tworzenia miejsc pracy w kulturze.
35. Wpisanie edukacji artystycznej i udziału w tworzeniu sztuki na wszystkich poziomach edukacji - od przedszkola do universytetu:
- narodowy plan utworzenia niezbędnych instalacji na uniwersytetach i w liceach (sale teatralne...).

5. Ubezpieczenia społeczne

Wzrost kosztów leczenia był częstym tematem debat. „Emerytura nie powinna być smiercią społeczną. Nic nie jest tak piękne jak wolność, którą daje emerytura, pod warunkiem, że się ma środki”. Teoria, według której wydłużenie długości życia usprawiedliwia opóźnienie wieku emerytalnego wydają się być przeznaczone dla uprzywilejowanych, a nie dla tych, którzy pracują od wczesnych lat w trudnych warukach. Według uczestników, finansowanie emerytur nie jest zagwarantowane. Zmiana systemu emerytalnego nie jest wykluczona, pod warunkiem, że będzie sprawiedliwa i uzasadniona.

Zdrowie dla wszystkich
36. Stworzenie wielkiego planu prewencji i badań nad groźnymi chorobami (rak, AIDS, Alzheimer, choroby sieroce).
37. Zapewnienie trwałych środków finansowych dla szpitali publicznych, które powinny zapewniać równy dostęp do usług medycznych na całym terytorium kraju.
38. Utworzenie przychodni, w szczególności na obszarach wiejskich.
39. Wprowadzenie karty zdrowia młodych w wieku 16/25 lat, uprawniającej do darmowej wizyty u lekarza raz na semestr. Darmowe środki antykoncepcyjne dla kobiet poniżej 25 roku życia.
40. Wzmocnienie lecznictwa szkolnego, uniwersyteckiego i medycyny pracy.
41. Wzmocnienie prawa do CMU [4] i karanie odmowy leczenia.
43. Wprowadzenie polityki walki z otyłością.
44. Prywrócenie środków leczenia, usuniętych przez prawicę, dla cudzoziemców nielegalnie przebywających na terytorium Francji, z powodów humanitarnych i dla zdrowia publicznego.
45. Negocjacje mające na celu zwiększenie niezależności medycyny pracy.
46. Obrona dostępu do leków dla chorych w krajach rozwijających się poprzez promocję leków generycznych [5].

Zabezpieczenie emerytur
47. Otwarcie negocjacji społecznych dotyczących:
- ustalenia minimalnej emerytury na poziomie bliskim SMICowi
- rewaloryzacji niskich emerytur
- wzięcia pod uwagę pracy w trudnych warunkach i obciążen rodzinnych
- podwższenia zatrudnienia wśród emerytów
- powyższenia poziomu Funduszu Rezerwy Emerytalnej [6]

Zależność i ludzie starsi
48. Zwiększenie liczby osób starszych pozostających w domach
49. Zwiększenie liczby miejsc w istnejących domach starców

6. Walka ze wszystkimi formami przemocy

Przemoc staję się coraz powszechniejsza, w domu, w szkole. Współpraca na rzecz przywrócenia bezpieczenstwa ma sie odbywać poprzez policję lokalną. Represja musi iść w parze z resocjalizacją: należy wspomagać rozwój kar alternatywnych, czyli zamiennyh z karą więzienia, przy lżejszych przestępstwach: roboty publiczne, obowiązek brania udziału w reedukacji lub połaczenie obu. Resocjalizacja i towarzyszenie skazanemu były głównymi tematami debat.

Zdecydowana walka z przemocą
50. Przywrocić uprzejmość:
- nauczanie dzieci uprzejmości, programy edukacyjne uczące szacunku dla innych, rozwiązywania konfliktów przy pomocy słów i bez przemocy
- gwarancja bezpieczeństwa dla każdego podróżującego środkami transportu publicznego poprzez zmuszenie przewoźników do zwiększenia obowiązkowych zabezpieczeń
- wprowadzenie stróżów we wszytkich mieszkaniach socjalnych.
51. Walka z przemocą poprzez wzmocnienie obecności dorosłych w szkołach:
- zatrudnienie woźnych w gimnazjach
- zatrudnienie w każdej skole pielegniarki i pomocy socjalnej na pełnym etacie.
52. Surowość dla agresywnych młodocianych:
- wprowadzenie polityki wczesnej prewencji: opieka edukacyjna
- rozwój brygad młodzieżowych w każdym komisariacie miejskim
- szybkie i zdecydowane sankcje: plan nadzwyczajny dla rozpatrywania spraw młodocianych
- wprowadzenie nowych środków mających na celu wyciągnięcie młodocianych z przestępczości: likwidacja kary więzienia dla młodocianych poza przypadkami poważnych przestępstw, rozwój wzmocnionych osrodków edukacyjnych, jeśli potrzeba z nadzorem wojskowym.
53. Uczynienie walki z przemocą w rodzinie narodowym priorytetem:
-przyjęcie ustawy dotyczącej przemocy w rodzinie.
54. Utworzenie nowej policji dzielnicowej, równomierniej rozmieszczonej:
- delegowanie doświadczony funkcjonaruszy do trudnych dzielnic.
55. Pomoc dla ofiar:
- ułatwienie i unowocześnienie składania doniesień, polepszenie przyjęć na komisariatach, możliwość zlożenia doniesienia przez internet
- udostępnienie adwokata ofiarom przemocy w godzine po złożeniu zażalenia.

Odpowiedź na potrzeby wymiaru sprawiedliwości
56. Podwojenie nakładów na wymiar sprawiedliwości.
57. Ułatwienie dostępu do sprawiedliwości dla najuboższych :
- zwiększenie pomocy prawnej
- wzmocnienie Domów Sprawiedzliwości i Prawa [7]
- utworzenie państwowego serwisu pomocy dla ofiar.
58. Ochrona obywateli:
- obecność adwokata od pierwszej godziny zatrzymania.
- nadzór zatrzymań, których we Francji jest więcej niż w innych krajach, poprzez wprowadzenie maksymalnej długości zatrzymania
- wzmocnienie środków prewencyjnych innych niż więzienie
- zapewnienie w więzieniach warunków pozwalających na powrót więźnia do społeczeństwa
- utworzenie niezależnego organu kontroli wiezień.
59. Zwiększenie skuteczności i bezstronności wymiaru sprawiedliwości:
- dostosowanie ogranizacji wymiaru sprawiedliwości do demografii
- wprowadzenie prawa do group actions

{mospagebreak} 

7. Ochrona środowiska

Kryzys ekologiczny i ryzyko zmiany klimatycznej są uznawane za problem. „Trzeba produkować mniej i lepiej”, „wiara w nieskończony wzrost jest wiarą w mit”. Ochrona środowiska jest sektorem przyszłościowym, zapewniającym miejsca pracy w nowych zawodach.
60. Przygotowanie życia po ropie:
- wyprzedzenie wyczerpania złóż ropy poprzez silną promocję odnawialnych źródeł energii, w celu osiągnięcia poziomuu 20 proc. w 2020, pozwalającego na utworzenie 70 000 miejsc pracy i zmniejszenie użycia energii jądrowej
- zacieśnić współpracę pomiędzy EDF i GDF [8].
61. Walka ze zmianą klimatu:
- upowszechnienie izolacji i oszczędnosci energii w mieszkaniach, pozwalającej na utworzenie 80 000 miejsc pracy
- rozwój publicznych środków transportu dzięki wyjątkowej opłacie od gigantycznych zysków firm paliwowych
- zastosowanie zasady zanieczyszczasz-płacisz, poprzez zorganizowanie odpowiedzialności firm winnych skażenia środowiska
- urzeczywistnienie prawdziwych kosztów transportu towarow na drogach poprzez negocjacje opłaty ekologicznej, mającej zniechęcic do transportu ciężarowego i zwiększyć użycie kolei, jak w innych krajach europejskich.
62. Rozwój środowiskowej „wartości dodanej”: 
- uzależnienie pozwoleń na budowę od przyjęcia wymagajęcych norm energetycznych,
- wspomaganie eko-przemysłu poprzez niski VAT.
63. Mobilizacja całego społeczeństwa na rzecz ochrony środowiska:
- utworzenie stanowiska wice-premiera do spraw zrównoważonego rozwoju
64. Wspomożenie wysiłków na rzecz utworzenia Światowej Organizacji Ochrony Środowiska
65. Promocja rolnictwa zapewniającego żywnosc wysokiej jakości i dbającego o środowisko:
- wspomaganie wartości dodanej francuskich produktów rolniczych, w celu polepszenia dochodów rolników i zachęcenia młodych do zostawania na wsi
- większa przejrzystość wspólnej polityki rolnej oraz lepsze rozdysponowanie środków
- przekazanie regionom zarządzania subsydiami rolniczymi
- wspomaganie udziału rolników w produkcji energii (biomasa, biopaliwa, biogaz,...).
66. Wstrzymanie upraw organizmów zmodyfikowanych genetycznie, w oczekiwaniu na wielką debatę publiczną, mającą określić politykę w tej sprawie.
67. Walka ze skutkami zanieczyszczenia dla zdrowia:
- zachęty podatkowe dla firm przemysłowych podejmujących się ograniczenia toksycznych składników do standardów europejskiego układu REACH
- wprowadzenie narodowego programu zmniejszenia używania pestycydów
- zupełne wyeliminowanie odpadów przemysłowch do 2012 r.
68. Promocja idei światowej polityki rolnej na kształt unijnej polityki rolnej, w celu uczyniena rynków bardziej zrównoważonymi i dania prawdziwej szansy krajom rozwijającym się.

8. Nowa republika

Obywatele chcą częściej zabierać głos i decydować osobiście, należy więc pogodzić Francuzów z polityką. Potrzebne są ograniczenia w kumulowaniu mandatów, głosowanie proporcjonalne, obowiązkowe głosowanie. Należy przemyśleć podział administracyjny w kierunku jego uproszczenia. Dyskutowano nad wprowadzeniem służby społecznej i nad jej ewentualnym obowiązkowym charakterem. Pojawiał się problem dyskryminacji seksualnych, związanych z wiekiem, religią, dzielnicą pochodzenia, niepełnosprawniością i homfobią w pracy.

Zdemokratyzowanie instytucji
69. Wprowadzenie zakazu łączenia mandatów dla parlamentarzystów.
70. Wprowadzenie elementów głosowania proporcjonalnego podczas wyborów parlementarnych i zmiana sposobu wyboru senatorów.
71. Zwiększenie roli parlamentu:
- wprowadzenie obowiązkowego wotum zaufanie dla premiera
- powoływanie przewodniczącego komisji finansów spośrod opozycji.
72. Likwidacja weta senatu przy zmianach konstytucji.
73. Wprowadzenie demokracji bezpośredniej we wszystkich zgromadzeniach lokalnych (obywatelskie sądy, udział mieszkanców w tworzeniu budżetow lokalnych)
- inicjatywa ustawodawcza dla obywateli, pod warunkiem uzbierania miliona podpisów pod projektem ustawy.
74. Odmowa rewizji prawa z 1905 r. o rozdziale Państwa od Kościola, dołączenie do konstytucji karty laickości.
75. Nadanie prawa głosu w wyborach lokalnych cudzoziemcom przebywającym legalnie we Francji więcej niż pięć lat.

Ożywienie demokracji społecznej
76. Systematyczne organizowanie negocjacji i rozmów przed każdą reformą społeczną.
77. Promocja masowego zrzeszania się w związkach zawodowych poprzez jasne zasady finansowania publicznego i informacje o prawie związkowym oraz o sposobach dołączenia do związków podczas podpisywania umowy o pracę.
78. Wprowadzenie służby społecznej dla młodych.

{mospagebreak} 

Ochrona pluralizmu w mediach
79. Powołanie Wysokiego Urzędu do Spraw Pluralizmu, którego członkowie będa powoływani przez parlament większością 3/5 głosów.
80. Zaostrzyć przepisy skierowane przeciwko łączeniu się w konglomeraty medialne.
81. Opodatkowanie dochodów z reklam w kanałach prywatnych na rzecz kanałów publicznych.

Terytoria zamorskie: zapewnienie równości, szacunek dla różnorodności
82. Utrzymanie spójności terytorium poprzez nakazanie liniom lotniczym obowiązkowego utrzymania połączeń lotniczych z terytoriami zamorskimi.
83. Wprowadzenie do programów szkolnych nauczania o terytoriach zamorskich, dotyczącego w szczególności niewolnictwa.
84. Zastosowanie do terytoriów zamorskich zasad zwiększonej ochrony środowiska.

Walka z dyskryminacjami
85. Zapewnienie równości między kobietą a mężczyzną, w szczególności w pracy:
-stworzenie karty zasad równosci w dostępie i traktowaniu w pracy, otwartej dla firm i instytucji państwowych
- równe awanse kobiet i mężczyzn na wysokie stanowiska państwowe.
86. Wzmocnienie Wysokiego Urzędu do Walki z Dyskryminacjami (HALDE).
87. Zapewnienie równości praw dla par homoseksualnych.

9. Francja silna w Europie i aktywna na rzecz pokoju na świecie

Francja musi oprzeć się na Europie, trzeba odbudować Europę polityczną, bo świat potrzebuje Europy. Akcentowano solidarność z krajami rozwijającymi się, potrzebę powrotu ONZ do światowej gry. W sprawie imigracji  trzeba działać z tolerancją - humanitarnie i bez demagogii.

Zwiększenie dynamiki Europy
88. Budowa Europy badziej socjalnej i skierowanej na potrzeby swoich obywateli:
- szybkie wprowadzenie ambitnych polityk wspólnotowych w sprawach badań/innowacji, energii, środowiska, zachowanie, porzez dyrektywę europejską, rozwoju usług użyteczności publicznej wysokiej jakości.
89. Wpisanie do statutów Europejskiego Banku Centralnego, celu wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, utworzenie rządu strefy euro.
90. Zwiększenie poziomu życia i ochrony społecznej we wszystkich krajach Unii, dzięki protokołowi społecznemu.
91. Negocjacja traktatu instytucjonalnego poddanego referendum, w celu stworzenia bardziej demokratycznej i skutecznej Europy.
92. Działania na rzecz zorganizowania międzynarodowej konferencji pokojowej na Bliskim Wschodzie.

Zapewnienie bezpieczeństwa Francji
93. Zapewnienie obronie narodowej środków na wysokości nowych niebezpieczeństw. Utrzymanie arsenału nuklearnego.
94. Wpisanie naszego wysiłku obronnego w kardy europejskiej polityki bezpieczeństwa:
- współpraca dotycząca badań i rozwoju.

Aktywność Francji na rzecz pokoju światowego
95. Zapanowanie nad globalizacją poprzez większą przejrzystość i skuteczność narzędzi regulacji:
- wprowadzenie w WTO hierarchii norm, w celu wyrównania przepisów dotyczących handlu poprzez szacunek dla norm społecznych i środowiskowych
- dogłębna reforma Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Swiatowego w celu zrobienia z nich narzędzia służącego rozwojowi, wprowadzenie podatku od przepływow kapitału typu podatku Tobina.
96. Zmiana francuskiej polityki pomocy dla rozwoju: przejscie do prawdziwiego wspomagania poprzez wspomaganie konkretnych projektów, wymagających bezpośredniego zaangażowania beneficjentów.
97. Odnowa współpracy śródziemnomorskiej.

Imigracja
98. Wprowazenie wiz zezwalających na przyjazdy i wyjazdy przez wiele lat, w celu dostosowania migracji do rzeczywistych potrzeb rynku pracy.
99. Przywrócenie okresu 10 lat, jako kryterium regularyzacji pobytu.
100. Regularyzacja sytuacji prawnej osób nieposiadających dokumentów, na podstawie kryteriów długości obecności we Francji, wysyłania dzieci do szkół i posiadania lub obietnicy umowy o pracę.

Pozostałe propozycje

Podczas kampanii, Segolène Royal dołączyła do swojego programu jeszcze kilka innych propozycji. Najgłośniejszą z nich była ta, w której kandydatka zapowiedziała, że zrobi wszystko, aby „każdy Francuz znał Marsyliankę i każda rodzina miała flagę w domu”.

Adresy źródłowe:

Pełna wersja „Paktu prezydenckiego”, wyłącznie po francusku:
http://www.desirsdavenir.org/index.php?c=sinformer_propositions

„Zeszyty nadziei”, również po francusku:
http://www.desirsdavenir.org/index.php?c=sinformer_cahiers

Przypisy:
[1] http://www.desirsdavenir.org/index.php
[2] Zones d'Education Prioritaires: utworzone w 1981 r. specjalne obszary edukacyjne w niebezpieczniejszych dzielnicach. Szkoły w tych strefach dostają zwiększone środki budżetowe.
[3] Carte scolaire: zasada, według której każde dziecko musi uczęszczać do szkoły podstawowej i gimnazjum miejsca zamieszkania rodziców.
[4] CMU: Couverture Maladie Universelle, zasiłek społeczny, pozwalający na dostęp do ubezpieczeń społecznych każdej osobie legalnie przebywającej we Francji dłużej niż 3 miesiące, która nie ma dostępu do tych ubezpieczeń z innego tytułu (np. zawodowego). Jej wprowadzenie za czasów rządu Lionela Jospina (Partia Socjalistyczna) było dość burzliwe, a około 10 proc. francuskich lekarzy wciąż nie podejmuje się leczenia pacjetów objętych CMU.
[5] Określenie leku będącego zamiennikiem leku oryginalnego o takiej samej substancji czynnej i działaniu farmakologicznym.
[6] Fonds de Réserve pour les Retraites: fundusz, do którego kierowane są środki państwowe. Ma on zajmować się ich zarządzaniem i wspomagać francuski system emerytalny począwszy od 2020 r.
[7] Maisons de la Justice et du Droit: Ośrodki pomocy prawnej dla obywateli: informacje, porady, mediacje,
[8] EDF: Eléctricite de France, państwowy dostawca elektrycznosci, GDF: Gaz de France, państwowy dostawca gazu