08 kwiecień 2014

Marisol Espinoza Cruz od 2011 r. pełni funkcję Wiceprezydenta Republiki Peru. Z wykształcenia dziennikarka, wieloletnia redaktor gazety „El Tiempo”, działaczka lewicowej Peruwiańskiej Partii Nacjonalistycznej, a od 2006 r. deputowana do peruwiańskiego Kongresu, do którego została dwukrotnie wybrana z rodzinnego regionu Piura. Ponadto Espinoza jest też laureatką wielu krajowych i międzynarodowych nagród i wyróżnień przyznanych w uznaniu jej pracy na rzecz rozwoju mikro i małych przedsiębiorstw, a także promocji ochrony praw człowieka. 

 

 

{mosimage}Marisol Espinoza Cruz urodziła się 30 lipca 1967 r. w dystrykcie Castilla w prowincji Piura. W 1990 r. ukończyła z wyróżnieniem studia w dziedzinie nauk humanistycznych na kierunku dziennikarstwo. W 2000 r. uzyskała tytuł magistra ekonomii przedsiębiorstw na Uniwersytecie Narodowym w Piura, zaś w kolejnych latach była stypendystką m.in. Fundacji Ernesto Galvis, dzięki której ukończyła kurs zarządzania na Uniwersytecie Northwestern-Kellogga w Chicago, a także Fundacji García Márquez czy Międzyamerykańskiego Instytutu Rozwoju Społecznego (Instituto Interamericano para el Desarrollo Social). Zainteresowanie tematyką prawną skłoniło ją do rozpoczęcia kolejnych studiów, tym razem prawniczych na Prywatnym Uniwersytecie San Martín de Porres, które ukończyła w 2013 r. Dziś jest członkiem Izby Adwokackiej w Limie. Dążenie do pogłębienia wiedzy z zakresu wsparcia inwestycji i promocji rozwoju mikro i małych przedsiębiorstw zaowocowało ponadto uzyskaniem przez nią dyplomu z marketingu i projektów inwestycyjnych.  

 

Oprócz solidnego i wszechstronnego wykształcenia, wiceprezydent Peru jest także laureatką wielu nagród międzynarodowych, m.in. Nagrody Praw Człowieka w 1992 r., pierwszego miejsca w dorocznym Konkursie Znaczenia Mikro i Małych Przedsiębiorstw w Narodowym Rozwoju w 1993 r. czy stypendium na rzecz pokoju na Uniwersytecie Stanowym na Florydzie. W marcu 2000 r. dzięki stypendium Rotary Club International wzięła także udział w wymianie grup badawczych dla profesjonalistów, mającej na celu wspieranie rozwoju stosunków w Ameryce Łacińskiej i poznanie społecznych inwestycji w Argentynie. W 2001 r. otrzymała też nagrodę w konkursie dotyczącym przejrzystości gospodarczej, zorganizowanym przez ministerstwo gospodarki i peruwiańskie stowarzyszenie prasy.

 

 

Karierę dziennikarską Espinoza rozpoczęła w 1990 r. w stacji RBC jako reporterka i prezenterka. Od 1992 r. przez kolejne kilkanaście lat związana była z regionalnym oddziałem dziennika „El Tiempo”, w którym konsekwentnie wspinała się po szczeblach kariery, aż do objęcia w latach 2002-2006 stanowiska redaktor naczelnej. Swoimi tekstami nt. pracy małych i średnich przedsiębiorców rolnych z regionu Piura przyczyniła się do budowy pozytywnego wizerunku za granicą peruwiańskich producentów kawy i bananów. Podobnie troska o środowisko naturalne znajdowała odzwierciedlenie w jej publikowanych artykułach, w których podejmowała kwestie ochrony wody i rolnictwa.  

 

Na peruwiańską scenę polityczną Marisol Espinoza wkroczyła w styczniu 2005 r., wstępując do Sojuszu na rzecz Peru. Rok później wystartowała w wyborach parlamentarnych do Kongresu z rodzinnego regionu Piura, gdzie została wybrana deputowaną na kadencję 2006-2011. W latach 2009-2011 pełniła ponadto funkcję rzecznika partii. Espinoza aktywnie angażowała się też w prace legislacyjne Kongresu, będąc przewodniczącą Komisji ds. Zabezpieczenia Społecznego oraz uczestnicząc w pracach wielu innych komisji m.in. ds. Konstytucji i Regulaminu, Komisji Kobiet i Rozwoju Społecznego, Handlu Zagranicznego i Turystyki, Zdrowia, Mieszkańców, Rodziny i Osób Niepełnosprawnych, Budżetu i Rachunkowości, Rolnictwa czy Spraw Zagranicznych. W pierwszej kadencji była także współautorką ponad 377 projektów zmian legislacyjnych, z czego 60 zostało przyjętych i stało się obowiązującym prawem.  

 

Rok 2011 przyniósł ważne wydarzenie w karierze politycznej Espinozy. Z ramienia koalicji partii lewicowych Wygra Peru (Gana Perú) wystartowała jako kandydatka na stanowisko pierwszego wiceprezydenta u boku kandydata na urząd prezydenta Ollanty Humali. Równocześnie stanęła po raz drugi w wyborach do Kongresu. W obu głosowaniach odniosła sukces i w lipcu 2011 r. została zaprzysiężona na deputowaną w Kongresie oraz złożyła przysięgę jako pierwsza Wiceprezydent Peru na lata 2011-2016. W obecnej kadencji pani wiceprezydent podtrzymuje swoją aktywność polityczną. Będąc niedługo za półmetkiem już jest współautorką 83 projektów ustaw, z których 15 weszło w życie.

 

Od wielu lat Espinoza współpracuje ponadto z sektorem rolnictwa ekologicznego w regionie Piura, gdzie aktywnie promuje rozwój małych organizacji rolniczych produkujących m.in. kawę, kakao czy banany. Razem z kooperatywą Nor Andino działa na rzecz rozwoju spółdzielni produkcyjnej kakao w społecznościach Awajun zamieszkujących peruwiańską selwę. W swojej działalności parlamentarnej była inicjatorem wielu projektów mających na celu poprawę poziomu współpracy i konkurencyjności małych gospodarstw rolnych i ochrony środowiska.

 

 

W systemie politycznym Peru rola wiceprezydenta sprowadza się głównie do funkcji reprezentacyjnych. Dopiero w sytuacji, kiedy urzędujący prezydent opuszcza kraj lub nie jest w stanie wykonywać swoich obowiązków, wiceprezydent przejmuje jego kompetencje. Konstytucja Peru zabrania urzędującemu prezydentowi ubiegać się o reelekcję bezpośrednio po zakończeniu poprzedniej kadencji, co otwiera Espinozie szansę na objęcie najwyższego urzędu w 2016 r. Tym niemniej dopiero co minął półmetek obecnej kadencji i jak się wydaje jest jeszcze za wcześnie na poważne dywagacje na ten temat. Peruwiańska scena polityczna jest dość zmienna, a rozwój wydarzeń często nieprzewidywalny. 

 

Dla części komentatorów najciekawiej wyglądałby pojedynek dwóch pań, czyli obecnej wiceprezydent oraz deputowanej Keiko Fujimori, córki byłego prezydenta Alberto Fujimoriego, która przegrała ostatnie wybory niewielką różnicą głosów (ok. 440 tys.) w drugiej turze. Być może doświadczenie zdobyte w trakcie dwóch kadencji w Kongresie i na stanowisku pierwszego wiceprezydenta Peru, połączone ze znajomością rynku mass mediów i aktywną działalnością prospołeczną na rzecz drobnego biznesu i ochrony praw człowieka okażą się wystarczające aby przekonać do siebie wyborców? Bardziej niż silnej konkurencji ze strony byłych prezydentów (np. Alejandro Toledo, Alan Garcia) czy nowych-starych pretendentek (K. Fujimori), szanse prezydenckie Espinozy może jednak skutecznie pogrzebać jej ostatnie zamieszanie w aferę polityczno-finansową lub utrzymujące się niskie społeczne poparcie dla rządów prezydenta Humali, które w marcu 2014 r. kształtowało się na poziomie 25 proc., jednym z najniższych od początków kadencji. Czy jednak za 2 lata Peruwiańczycy nadal będą pamiętać o rysach na wizerunku pracowitej wiceprezydent? Czas pokaże.

 

----------

 

Oficjalna strona internetowa Wiceprezydent Peru, http://www.vicepresidencia.gob.pe, dostęp 26.03.2014 r.

 

Oficjalna strona Kongresu Republiki Peru, http://www.congreso.gob.pe, dostęp 26.03.2014r.

 

Strona agencji badań IPSOS-Peru, http://www.ipsos-apoyo.com.pe, dostęp 26.03.2014 r.

 

Agencja Reuters, http://www.reuters.com, dostęp 26.03.2014 r.