Antoni Heba: www.pracawUE.com - relacja z CIE

• cie

W dniu 25 kwietnia odbył się kolejny z serii wykładów w Centrum Informacji Europejskiej UKIE, na ulicy Kruczej. Tym razem jego tematem była: „Swoboda przepływu osób w Unii Europejskiej-europejski rynek pracy", a poprowadziła go Monika Karpuk, pracownik CIE.

Zaczęło się od przedstawienia danych CBOSu, według których porcent Polaków chętnych do pracy w krajah UE spada. Dlaczego? Ci, którzy chcieli wyjechać za pracą do krajów UE, już to zrobili. Wciąż największym poparciem wsród Polaków cieszą się Niemcy (pierwsze miejsce) i Wielka Brytania (drugie miejse). 

Następnie przeszliśmy do właściwej cześci wykładu. Prelegentka powiedziała czym jest prawo swobodnego przepływu osób, oraz jakie prawa posiada obywatel UE szukający pracy poza swoją ojczyzną w UE: prawo do składania ofert i korzystania z nich, do pomocy biur pośrednictwa w UE. Rzecz jasna, kandydat na pracę musi spełniać pewne dodatkowe wymogi, a w przypadku pracy w UE chodzi przede wszystkim o kwalifikacje językowe. 

W dalszej części wykładu można było się dowiedzieć, że obywatelstwo UE daje m.in. prawo wyborcze do Parlamentu Europejskiego i prawo do opieki dyplomatycznej w każdym z przedstawicielstw dyplomatycznych UE, oczywiście pod warunkiem, że nie ma tam już przedstawicielstwa naszego kraju. 

Kolejnym punktem było przedstawienie zmian zachodzących w przekraczaniu granic Polski po przystapieniu do Unii. Jako ciekawostkę można przytoczyć fakt, że przekraczając granicę z Niemcami i chcąc usprawnić kontrolę, należy przykleić na przedniej szybie samochodu zieloną tarczę o średnicy 8cm. Za to po wejściu do Unii przestaje być potrzebna zielona karta, wystarczy posiadać krajowe OC.  

Jeśli chodzi o pobyt w krajach UE, to każdy obywatel Unii ma prawo przebywać przez trzy miesiace na terytorium innego państwa UE, po czym musi zalegalizować swój pobyt. Zaprezentowano również zasady i długość okresów przejściowych wprowadzonych przez państwa starej Unii. Na koniec wykładu odbyła się krótka prezentacja EURESu, czyli europejskiego systemu poszukiwania pracy. Można się z nim zapoznać na stronie wojewódzkich urzędów pracy. 

Według mnie wykład był rzeczowy, aczkolwiek zbyt dużo uwagi poswięcono wyliczaniu teoretycznych praw i zasad, a zbyt mało samym aspektom praktycznym szukania pracy w UE, chociaż oczywiście nie oznacza to, że były nieobecne (np. EURES). Ciekawymi przerywnikami były zadawane od czasu do czasu pytania o konkretne przypadki, takie jak praca we Francji Polaka, który udaje już od dwóch lat Niemca (sic!).