Czarnogóra/ Zaprzysiężono nowy gabinet
W Podgoricy zaprzysiężony został w piątek (29.02) nowy rząd, na którego czele stanął Milo Djukanović, najbardziej znany polityk czarnogórski. Zastąpił on Źeljko Śturanovića, który musiał ustąpić ze stanowiska w styczniu z powodów zdrowotnych.
Skład nowego rządu Czarnogóry pozostał podobny w stosunku do poprzedniego gabinetu byłego premiera Śturanovića. Tworzy go posiadająca najwięcej mandatów w parlamencie koalicja Demokratycznej Partii Socjalistów i Socjaldemokratycznej Partii Czarnogóry (DPS - SPCG) oraz ugrupowania mniejszości narodowych: albańskiej - Demokratycznej Unii Albańczyków (UDSH), chorwackiej - Chorwackiej Inicjatywy Obywatelskiej (HGI) i bośniackiej - Partii Bośniackiej (BS).
46- letni Milo Djukanović, który stanął na czele gabinetu, jest najpopularniejszym politykiem czarnogórskim, a zarazem najdłużej utrzymującym się u władzy politykiem w Europie Środkowowschodniej. Karierę polityczną rozpoczął jeszcze w Związku Komunistów Jugosławii pod koniec lat 80. Jako protegowany ówczesnego prezydenta Serbii slobodana Milośevića w 1991 roku po raz pierwszy objął fotel premiera Czarnogóry. W 1992 roku wraz z Milośevićem doprowadził do utworzenia federacji Czarnogóry z Serbią, która przyjęła nazwę Federalnej Republiki Jugosławii. w połowie lat 90. Djukanović porzucił swojego dotychczasowego sojusznika i rozpoczynając politykę na rzecz rozluźnienia związków z Belgradem i zbliżenia Podgoricy do Zachodu. Na przełomie 1997 i 1998 roku Djukanović pokonał w wyborach na prezydenta republiki proserbskiego Momira Bulatovića i władzę prezydencką sprawował do 2002 roku. W tym czasie, szczególnie po upadku rządów Milośevića doprowadził do renegocjacji układu federacyjnego z Belgradem, na mocy której w 2003 roku dotychczasową Federalną Republikę Jugosławii zastąpiła konfederacja Serbii i Czarnogóry. Po zakończeniu sprawowania prezydenckiego mandatu, Djukanović powrócił na stanowisko premiera, które pełnił do jesieni 2006 roku. Na przełomie 2005 i 2006 roku, wraz z ówczesnym specjalnym wysłannikiem Unii Europejskiej Miroslavem Lajćakiem doprowadził do rozpisania referendum ogólnonarodowego w republice, którego wynik w maju 2006 roku zadecydował o rozwodzie Podgoricy i Belgradu. Po wygranych przez jego Koalicję na Rzecz Europejskiej Czarnogóry (KzECG), skupiającej socjalistów i socjaldemokratów wyborach parlamentarnych jesienią 2006 roku, ku zaskoczeniu wszystkich zrezygnował z fotela szefa rządu i zaproponował na to stanowisko o dwa lata starszego od siebie prawnika Źeljko Śturanovića.
W styczniu 2007 roku czarnogórskie media poinformowały, że u Śturanovića wykryto chorobę nowotworową. Pomimo tego, poprzedni premier przez rok sprawował nadal swoje obowiązki, a dokładnie w 48 urodziny, 31 stycznia 2008 roku przesłał do parlamentu list, w którym prosi o przyjęcie dymisji z uwagi na koniecznośc poddania się specjalistycznej terapii onkologicznej. Bezapelacyjnym kandydatem na stanowisko premiera stał się wówczas ponownie Milo Djukanović, którego następnie desygnował na premiera prezydent Filip Vujanović.
Stanowiska wiceprmierów w nowym gabinecie Djukanovića objęli profesorowie Gordana Djurović (zarazem przyjmując resort integracji europejskiej) i Vujica Lazović (jednocześnie stając na czele ministerstwa polityki ekonomicznej). Szefem czarnogórskiej dyplomacji pozostanie z kolei Milan Roćen - pierwszy minister spraw zagranicznych w dziejach niepodległej Czarnogóry.
Priorytety gabinetu Djukanovića pozostaną niezmienne - będą nimi integracja z UE (Porozumienie o stabilizacji i Stowarzyszeniu z UE - SAA podpisał poprzedni gabinet) oraz polityka społeczno- gospodarcza, której zadaniem będzie walka z wysoką stopą bezrobocia i korupcją.
Nowy czarnogórski rząd wstrzymuje się na razie z uznaniem niepodległości Kosowa, mając na względzie liczną mniejszość albańską zamieszkującą kraj. Minister Milan Roćen stwierdził przed kilkoma dniami, że celem rządu będzie przede wszystkim zapewnienie stabilności wewnętrznej, a Podgorica chce być dobrym przyjacielem zarówno Belgradu, jak i Prisztiny.
Na podstawie: vlada.cg.yu, tanjug.co.yu, pressonline.co.yu
Saulius Skvernelis nowym premierem Litwy
