Chuck Pfarrer: Operacja Geronimo

Tytułowa operacja „Geronimo” to kryptonim, jaki nadano akcji żołnierzy amerykańskich sił specjalnych, której celem było pojmanie lub zabicie lidera Al-Kaidy, Osamy bin Ladena – od 11 września 2001 roku wroga numer jeden Stanów Zjednoczonych. {mosimage}
Po zamachach na Nowy Jork i Waszyngton za głowę przywódcy największej organizacji terrorystycznej na świecie wyznaczono nagrodę w wysokości 25 milionów dolarów. Jednak zakrojone na szeroką skalę poszukiwania, koncentrujące się przede wszystkim na górskich obszarach pogranicza Afganistanu i Pakistanu nie przynosiły rezultatu (choć najprawdopodobniej w grudniu 2001 roku, w czasie działań w górskim kompleksie Tora Bora, żołnierze amerykańskich i brytyjskich sił specjalnych byli o włos od schwytania bin Ladena).

Chuck Pfarrer rozpoczyna książkę od miażdżącej krytyki amerykańskich władz i służb wywiadowczych. Bardzo negatywnie ocenia ich działania, a także postawę ludzi, którzy w okresie rządów administracji George’a Busha stali na czele najważniejszych instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo Stanów Zjednoczonych: CIA i FBI. Trudno więc dziwić się, iż książka została określona w USA mianem „niewygodnej”, a jej publikacja spotkała się z krytyką ze strony Białego Domu.

Szeroko opisany został także życiorys Osamy bin Ladena, jego relacje z najbliższą rodziną i współpracownikami, oraz wydarzenia, które wpłynęły na kształtowanie się osobowości terrorysty. Jak wynika z relacji Pfarrera, twierdzenie, jakoby bin Ladena wsławił się w walkach w czasie interwencji ZSRR w Afganistanie w latach 80. XX wieku jest mitem. W rzeczywistości, poza środkami finansowymi nie miał on niczego do zaoferowania swoim ówczesnym afgańskim sprzymierzeńcom, którzy dodatkowo unikali mającego mgliste pojęcie o walce partyzanckiej Saudyjczyka, gdyż zwykle narażał ich na niebezpieczeństwo i wykrycie przez Rosjan. Szczegółowo opisane są także relacje Osamy bin Ladena i człowieka numer 2 w Al-Kaidzie, Ajmana al-Zawahiriego, który dążąc do wzmocnienia swojej pozycji w organizacji, znacząco przyczynił się do ujawnienia miejsca pobytu i śmierci bin Ladena (co ciekawe, to właśnie al-Zawahiri został wybrany jego następcą).

Ostatecznie, amerykańskim służbom wywiadowczym udaje się namierzyć miejsce pobytu szefa Al-Kaidy – okazuje się nim być rozległa posiadłość w miejscowości Abottabad w Pakistanie. Do przeprowadzenia operacji wyeliminowania szefa Al-Kaidy zostaje skierowana najbardziej elitarna jednostka sił specjalnych USA – SEAL Team Six, czyli jeden z zespołów komandosów amerykańskiej marynarki wojennej, którego głównym zadaniem jest przeprowadzanie najbardziej niebezpiecznych i skomplikowanych operacji wojskowych. Do takich zadań niewątpliwie należała właśnie akcja wymierzona w Osamę bin Ladena: realizowana na terytorium kraju trzeciego (którego reakcja była trudna do przewidzenia), przy ograniczonych środkach i informacjach na temat celu. Wszelkie nieprzewidziane okoliczności  mogły stanowić zagrożenie dla powodzenia misji. Jednak poza stratą supertajnego śmigłowca typu Black Hawk, operacja zakończyła się szczęśliwie dla amerykańskich komandosów: napotkany opór był minimalny, a Osama bin Laden zginął, gdy próbował sięgnąć po karabin.

Faktycznie, trudno doszukiwać się w samej książce większej ilości informacji na temat tytułowej operacji „Geronimo” niż można było znaleźć w doniesieniach medialnych w okresie tuż po 2 maja 2011 roku, kiedy to miała miejsce akcja amerykańskich komandosów. Trudno jednak spodziewać się, aby autor – były żołnierz formacji SEAL był skłonny ujawniać tajemnice, które naraziłyby jego kolegów na niebezpieczeństwo podczas kolejnych podobnych operacji które niewątpliwie będą miały miejsce w przyszłości. Wojna z terroryzmem jest bowiem daleko od zakończenia, a jednostki takie jak US Navy SEAL nadal będą odgrywać w niej kluczową rolę.