Bangladesz - praktyczne informacje, porady, przepisy

• bangladesz

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele polscy udający się do Bangladeszu – zarówno ci, którzy zamierzają tam się zatrzy­mać, jak i przejeżdżający tranzytem – objęci są obowiązkiem wizo­wym. Ze względu na brak przedstawicielstwa dyploma­tycznego Bangladeszu w Polsce wnioski wizowe należy składać w amba­sa­dzie tego kraju w Berlinie (jej kompetencje teryto­rialne obejmują Polskę). Teoretycznie możliwe jest również aplikowanie w innych misjach dyplomatycznych Bangladeszu, ale należy liczyć się z odmową rozpatrzenia wniosku i skiero­waniem do Berlina. Wizy pobytowe wydawane są z ważnością do 6 miesięcy (w tym do 90 dni pobytu, licząc od dnia wjazdu). Nie ma możliwości uzyska­nia wizy w punktach granicznych. W trakcie pobytu można przedłużyć ważność wizy na okres ponad 90 dni w głów­nym urzędzie imigracyjnym i paszportów w Dhace. Jeśli planuje się w nieodległym czasie powrót do Bangladeszu, można uzyskać tzw. wizę powrotną, zezwalającą na powtórny wjazd na te­rytorium tego kraju. Z zasady nie wydaje się wiz wielokrotnych, z wyjątkiem wiz dla biznes­menów oraz innych grup zawodo­wych; są one wydawane na podstawie rekomendacji właściwych ministerstw, dużych, li­czących się podmiotów gospodarczych itp. Do uzyskania wizy turystycznej wymagane są: paszport, aplikacja i dwa zdjęcia, bilet lotniczy lub jego rezerwacja, rezer­wacja hotelu, ubezpieczenie. Przy ubieganiu się o wizę biznesową należy dołączyć zaproszenie od firmy z Bangladeszu. Opłata za wydanie wizy tego kraju w Indiach wynosi 765 INR (równo­wartość ok. 18 USD). Czas oczekiwania na wydanie wizy wynosi 24 godziny. Wymagany okres ważności paszportu przy wjeździe – minimum 6 miesięcy: powinien być dłuższy od planowanego okresu podróży, łącznie z pobytem w Bangla­deszu. Przy wjeździe nie ma obowiązku okazania biletu powrotnego, niemniej podróż­ny winien mieć zarówno bilet, jak i inne dokumenty ważne na dalszą podróż lub powrót. Wyma­gane jest posiadanie wystar­czających środków finansowych na okres pobytu, jednak ich wysokość nie jest dokładnie określona. Ze względu na przy­stąpienie Polski do obszaru Schengen zostaną wprowadzone jednolite stawki opłat wizowych dla obywateli Bangladeszu uda­jących się do Polski. Należy spo­dziewać się ustalenia podobnych opłat wizowych dla Polaków wyjeżdżających do Bangladeszu.

PRZEPISY CELNE. Przepisy dewizowe nie nakładają ograniczeń co do wwozu obcych walut w postaci gotówki, czeków podróż­nych, kart kredytowych. Jednakże kwoty powyżej 5000 USD należy zgłosić, wypełniając walutową deklarację celną po­świad­czaną przez celnika. Przy wyjeździe z Bangladeszu turysta może wywieźć całą zadeklarowaną przy wjeździe kwotę, pomniej­szoną o dokonane w trakcie pobytu wydatki. Do Bangladeszu bez opłat celnych można wwieźć przedmioty oso­bistego użytku (ubranie, bieliznę, obuwie, przybory toaletowe), w tym biżuterię osobistą o wartości nie przekraczającej 3000 BDT (ok. 50 USD). Bez cła można wywieźć wyroby miejscowego rękodzieła i pamiątki (z wyjątkiem antyków i dzieł o wartości historycznej) o wartości nie przekraczającej 3000 BDT. Dozwolone jest bez­cłowe wwiezienie do Bangladeszu 1 l alkoholu i 200 szt. papie­rosów na potrzeby własne.

PRZEPISY PRAWNE. Przemyt oraz posiadanie narkotyków podlegają wysokim karom (do kary śmierci włącznie). Należy zdecydowanie odrzucać „atrakcyjne” oferty nabycia narko­ty­ków, składane najczęściej cudzoziemcom przez pokątnych handlarzy w centrach dużych miast. Zdarza się też tzw. sprze­daż kontrolo­wana, a kary za przyłapanie nabywcy narkotyku na gorącym uczynku mogą okazać się ciężkie i zawsze traktowane są z całą surowością prawa.

MELDUNEK. Nie ma formalnego obowiązku meldunkowego dla cudzoziemców przebywających w kraju tymczasowo. W kwestio­nariuszach, które należy wypełnić przy wjeździe i wyjeździe, trzeba jednak podać adres pobytu.

UBEZPIECZENIE. Cudzoziemcy nie mają obowiązku posia­dania ubezpieczeń komunikacyjnych. Polisy polskich towa­rzystw ubezpieczeniowych nie są uznawane. Na czas pobytu można się ubezpieczyć w miejscowych firmach ubezpie­czeniowych.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Bangladesz leży w strefie gorącego, wilgotnego klimatu tropikalnego i zaliczany jest do grupy krajów wysokiego ryzyka zachorowań. Każdy turysta przy­by­wający do Bangladeszu winien mieć ważną między­narodową kartę szczepień. W praktyce służby graniczne nie żądają jej okazania, natomiast wymagane są szczepienia przeciwko żółtej febrze od cudzoziemców przybywających z obszarów wystę­powania tej choroby. Dla własnego bezpie­czeństwa podróżnym zaleca się szczepienia przeciw tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby (typu A i B) oraz wirusowemu zapaleniu opon mózgowo­-rdzeniowych. Należy mieć ważne szczepienie przeciwko poliomyelitis (choroba Heinego­-Me­dina). Występuje poważne zagrożenie chorobami inwazyjnymi i zakaźnymi: malarią, dengą, tężcem, biegunkami zakaźnymi, różnymi odmianami żółtaczki (typu A i B); zagrożenie to jest zwielokrotnione przez brak higieny, złe warunki komunalne i niski poziom służby zdrowia. Należy liczyć się z możliwością wystąpienia cholery (szczególnie w okresach rokrocznie powtarzających się w tym kraju powodzi). Częste są również zakażenia pasożytnicze (ameba, lamblia, robaczyce) czy bakte­ryjne. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowań, trzeba przestrzegać zasad higieny. Należy używać wody filtro­wa­nej i gotowanej, dokładnie myć warzywa i owoce w specjalnych roztworach, unikać przebywania w miejscach, gdzie jest dużo komarów (szczególnie wieczorem i nocą). Wskazane jest spanie pod moskitierą. Ochrona przed malarią konieczna jest przez cały rok, mimo że w sezonie letnim komarów jest zdecydowanie mniej.
W stolicy można skorzystać z opieki medycznej w prywatnych klinikach i szpitalach zatrudniających lekarzy wykształconych za granicą (Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Japonia), jed­nak z reguły nie są one wyposażone w wysokiej jakości sprzęt i apa­raturę medyczną. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi od 4 do 10 USD, w zależności od formalnych kwa­lifikacji lekarza (specjalista, doktor, profesor itd.) i rodzaju szpitala. Koszt rutyno­wych badań analitycznych waha się od 10 do 20 USD – zależnie od miejsca ich wykonywania i gwarantowanej wiarygodności wyników. Dzień pobytu w szpi­talu kosztuje od ok. 10 USD (sala ogólna) do 50–70 USD (oddzielny pokój). Na dobrym poziomie są usługi stomato­logiczne w klinikach dentystycznych prowa­dzonych przez cudzoziemców; koszt plomby to wydatek ok. 30–40 USD. Apteki są dobrze zaopatrzone w lekarstwa dostępne bez recept.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. W Bangladeszu nie uznaje się obcych dokumentów zezwalających na prowadzenie pojaz­dów mechanicznych, w tym również międzynarodowego prawa jazdy. Cudzoziemiec legitymujący się zagranicznym pra­wem jazdy zdaje test, który uprawnia go do uzyskania miejsco­wego dokumentu z rocznym terminem ważności. Jednak z uwagi na specyfikę lokalnego ruchu drogowego (ruch lewo­stronny, po­wszechne nieprzestrzeganie przepisów, fatalny stan dróg) zaleca się korzystanie z niedrogich usług kierowców miejscowych.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Nie ma ograniczeń w poru­szaniu się po kraju poza strefami wojskowymi.

BEZPIECZEŃSTWO. Zagrożenie przestępczością jest wysokie. Należy zachować szczególne środki ostrożności, a w nocy unikać przebywania w niektórych dzielnicach dużych aglo­meracji. Często zdarzają się napady na ludzi, mieszkania, rezy­dencje, samochody i autobusy (przede wszystkim w miejskich liniach nocnych oraz dalekobieżnych i w pociągach). Zagro­żenie potę­gują także walki między głównymi ugrupowaniami politycznymi, często przybierające formy działań terro­rys­tycznych. Akty prze­mocy i wandalizmu towarzyszą również formalnie ogłaszanym, paraliżującym cały kraj strajkom generalnym (tzw. hartale).

RELIGIA, OBYCZAJE. Turystom zaleca się respektowanie miej­sco­wych norm obyczajowych i religijnych – stosowne zacho­wanie oraz noszenie odpowiedniego ubioru (niewskazane jest noszenie zbyt skąpych strojów). Bangladesz jest krajem muzułmań­skim stosunkowo tolerancyjnym, a miejscowa lud­ność znana jest z wyrozumiałego i przyjaznego traktowania cudzo­ziemców. Jednak z uwagi na specyficzną sytuację kobiet i ich ograniczony udział w życiu publicznym podróżujące sa­motnie turystki mogą być narażone na nieprzyjemności (naga­bywanie przez mężczyzn).

ŚWIĘTA. Oficjalne święta państwowe to 17 i 26 marca, 14 kwiet­nia, 1 maja, 15 sierpnia, 15 października, 16, 25 i 31 grudnia. Ponadto obchodzonych jest wiele ruchomych muzułmań­skich i hinduistycznych świąt religijnych.

PRZYDATNE INFORMACJE:

•   Wymiany walut dokonują banki oraz prywatne kantory.

•   Bangladesz jest krajem stosunkowo tanim dla turystów: nie­drogie są podstawowe artykuły żywnościowe, komunikacja, skromne, ale czyste i klimatyzowane pensjonaty, usługi itd.

•   W większości sklepów, poza supermarketami, ceny nie są podawane, co oznacza, że dozwolone jest targowanie się (na bazarach jest to wręcz dobrze widziane).

•   Godziny pracy urzędów: 8.00–16.00 (z przerwą na obiad), we czwartki do 13.00. Sklepy otwarte są od 8.00 do późnych godzin wieczornych. Dniem wolnym od pracy jest piątek.

•   Hotele znanych międzynarodowych sieci są bardzo drogie, a jakość świadczonych usług nie zawsze jest wysoka.

•   Należy wystrzegać się kupowania produkowanych nie­le­galnie napojów alkoholowych: mogą być niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia. Obowiązuje zakaz konsumpcji alko­holu w miej­scach publicznych (poza hotelami i niektórymi restauracjami, gdzie można go nabyć).

•   Naturalnym źródłem zagrożenia są katastrofy żywiołowe związane ze specyfiką klimatu i położeniem geograficznym. Każdego roku w kwietniu, maju, wrześniu i październiku za­chodzi znaczne prawdopodobieństwo wystąpienia sztormów tropikalnych i cyklonów o dużej sile niszczenia. Terenami szczególnie zagrożonymi są wybrzeża Zatoki Ben­galskiej i obszary położone do kilkudziesięciu kilometrów w głąb kraju.

Na podstawie: msz.gov.pl