Kanada - informacje praktyczne, przepisy, porady

• kanada

{mosimage} 

KANADA

Stolica: Ottawa
Waluta: dolar kanadyjski (CAD); 1 CAD = 100 centów
1 USD = 1,02 CAD, 1 EUR = 1,61 CAD (kurs z 10.04.2008)
Języki urzędowe: angielski, francuski

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Z dniem 1 marca 2008 r. Kanada zniosła obowiązek wizowy dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej. Bezwizowy wjazd możliwy jest jedynie dla posiadaczy paszportów czytanych maszynowo – posiadacze innych pasz­portów obowiązani są wnioskować o wizę. Od 1 stycznia 2009 r. bezwizowy wjazd możliwy będzie jedynie dla posiadaczy pasz­portów biometrycznych (wydawanych od 28 sierpnia 2006 r.). Po tym terminie od osób legitymujących się paszportami bez cech biometrycznych wyma­gana będzie wiza na pobyt czasowy.  Odwiedzający Kanadę nadal muszą spełniać wymogi związane z wjazdem na terytorium tego kraju. Okres bezwizowego pobytu wynosi 6 miesięcy, o ile przy wjeździe nie zostanie określony krótszy czas pobytu – ostateczną decyzję w tej kwestii podejmuje urzędnik imigracyjny na granicy kanadyjskiej (na lotnisku lub lądowym przejściu granicznym). Jeżeli nie umieści on żadnej adnotacji pod stemplem wjazdowym w paszporcie, dozwolony okres pobytu wynosi sześć miesięcy od daty wjazdu. Zniesienie obowiązku wizowego nie daje automa­tycznej gwarancji wjazdu na terytorium Kanady. Niektóre kategorie osób – w szczególności osoby, które były w przeszłości deporto­wane z Kanady lub które były karane – mogą być pozbawione prawa wjazdu.  Praca bez zezwolenia jest nielegalna. Dokładne infor­ma­cje na temat wjazdu do Kanady można uzyskać na stronie inter­netowej ambasady tego kraju w Warszawie: http://geo.international.gc.ca/ canada-europa/poland/menu-pl.asp.

PRZEPISY CELNE. Odwiedzający Kanadę mogą przywieźć bez opłat celnych: rzeczy osobiste, 1,14 l wina lub innego alkoholu albo 24 x 355 ml piwa (jeżeli podróżujący ukończył 19 lat), 200 szt. papierosów lub 50 szt. cygar lub 200 g tytoniu (jeżeli podróżujący ukończył 19 lat), prezenty dla mieszkańców Kanady o jednostko­wej wartości nie przekraczającej 60 CAD (z wyjąt­kiem alkoholu, papierosów i próbek reklamowych). Wwożone zwierzęta domo­we i rośliny podlegają ścisłej kontroli sanitarnej i celnej (opłata za odprawę celną zwierzęcia wynosi 40 CAD). Nie wolno wwozić zwierząt chronionych i wykonanych z nich rzeczy. Wwożenie żywności podlega dużym ograniczeniom (doty­czy to np. wędlin) lub jest wręcz za­kazane (np. świeże owoce). Produkty te należy zgłosić do kontroli celnej. Za zata­jenie przewozu produktów żywnościowych gro­zi kara grzywny lub skierowanie sprawy do sądu kryminalnego. Przed wjazdem do Kanady wypełnia się deklarację celną, w której należy zgłosić walutę powyżej 10 tys. CAD (nie ma ograniczeń we wwozie i wywozie walut, ale można spotkać się z żądaniem przed­sta­wienia dokumentów potwierdzających źródło ich pochodzenia – dokument bankowy), wartość prezentów oraz ilość przewożo­nego alkoholu i tytoniu. Bagaże mogą być prześwietlane i kontrolowane. Kanadyjskie służby celne są bardzo restrykcyjne.

W Kanadzie do prawie wszystkich cen towarów (z wyjątkiem żywności) i usług doliczany jest podatek federalny GST w wyso­kości 6% oraz (z wyjątkiem Alberty) podatek prowincjonalny PST, którego wysokość jest różna w poszczególnych prowincjach. Zachowanie rachunków za dokonane w Kanadzie zakupy (z wy­jątkiem posiłków i drobnych sprawunków do 50 CAD) i za hote­le, do których dopłacało się podatek od towarów i usług, upoważnia do ubiegania się o zwrot podatku przez urząd podatkowy (Revenue Canada). W tym celu przy wyjeździe z Kanady należy wypełnić odpowiedni formularz i załączyć oryginały rachunków. Stosowne informatory i formularze są dostępne na lotni­skach i w agendach urzędów federalnych.

PRZEPISY PRAWNE. W Kanadzie za przemyt narkotyków grożą surowe kary – do dożywocia włącznie. Za handel narkotykami i ich posia­danie, jak również za posiadanie instrukcji i urządzeń do pro­dukcji narkotyków grozi kara pozbawienia wolności.

MELDUNEK. Nie istnieje obowiązek meldunkowy.

UBEZPIECZENIE. Ubezpieczenia osobowe nie są obowiązkowe. Jednak ze względu na wysokie ceny usług medycznych zaleca się wykupienie odpowiedniego ubezpieczenia obejmującego koszty leczenia w wysokości minimum 30 tys. CAD. Niezbędnym warunkiem poruszania się samochodem są ważne ubezpieczenia OC i NW. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są honorowane, jeżeli obejmują terytorium Kanady.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. W Kanadzie nie ma zagro­żeń sanitarno-epidemiologicznych. Dostęp do opieki medycznej nie nastręcza trudności, aczkolwiek coraz częściej wymaga długiego oczekiwania, zwłaszcza na wizytę u specjalisty. Opłaty za standardową wizytę u lekarza wynoszą od 40 do 100 CAD. Wizyta u stomatologa: założenie plomby, usunięcie zęba kosztuje od 100 do 170 CAD; leczenie kanałowe i inne – od 500 CAD. Średni koszt doby w szpitalu obejmujący opiekę medyczną wy­nosi ok. 1500–2000 CAD (bez kosztów operacji i innych zabie­gów). Przewiezienie chorego karetką pogotowia i zabieg na po­gotowiu może kosztować ok. 500 CAD.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Na podstawie polskiego pra­wa jazdy można prowadzić samochód przez 3 pierwsze miesiące pobytu. Po tym okresie wymagane jest dodatkowo między­narodowe prawo jazdy lub miejscowy dokument. Przepisy ruchu drogowego różnią się w poszczególnych prowincjach. Bardzo surowe kary grożą za jazdę pod wpływem alkoholu i prze­kra­czanie dozwolonej prędkości.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Nie ma ograniczeń. Należy jednak liczyć się z tym, że do pewnych obsza­rów (w tym skupisk ludzkich) dotrzeć można wyłącznie samolotem lub pociągiem, które kursują co kilka dni (dotyczy to zwłaszcza obszarów północnej Kanady). Zagrożenie dla życia i zdrowia tu­rystów, którzy udają się na wycieczki w plener (zwłaszcza w Ko­lumbii Brytyjskiej, Jukonie i na innych obszarach o niewielkim za­ludnieniu), może stanowić przyroda. Często nawet tereny tuż za miastem (góry i lasy) bywają niebezpieczne ze względu na brak dróg i słabo zagospodarowane szlaki turystyczne, na których łatwo zabłądzić. Żyjące tu, często blisko siedzib ludzkich, dzikie zwierzęta (niedźwiedzie, pumy, wilki, kojoty, skunksy itp.), któ­re zazwyczaj uciekają przed człowiekiem, w sytuacji zagrożenia mogą zaatakować. Na wybrzeżu Pacyfiku niebezpieczne są nie­spodziewane wysokie fale (zdarzają się nieszczęśliwe wypadki, gdy fale zmywają turystów ze skał do oceanu).

BEZPIECZEŃSTWO. W Kanadzie na ogół nie występują po­waż­niejsze zagrożenia przestępczością, aczkolwiek w wielkich miastach są mniej bezpieczne dzielnice, których nie należy zwie­dzać po zmroku.

PRZYDATNE INFORMACJE:

•   Na temat mniejszości seksualnych i etnicznych należy wypo­wiadać się bardzo oględnie; określenia „Indianie” i „Eskimosi” uchodzą za obraźliwe (Indian nazywa się „członkami pierw­szych narodów”, Eskimosów – „Inuitami”). Niedopuszczalne jest używanie określeń wskazujących na dyskryminowanie z powodu po­cho­dzenia lub przynależności. Kanada jest krajem szanującym swą wieloetniczność i wielokulturowość, gdzie bardzo zwraca się uwagę na tzw. poprawność polityczną. Polo­nia kanadyjska liczy ok. 800 tysięcy osób i stanowi jedną z większych grup etnicznych; skupiona jest głównie w aglo­meracji Toronto­-Mississauga, w Montrealu i Vancouver.

•   Wyroby alkoholowe i tytoniowe sprzedawane są osobom, które ukończyły 19 lat (w prowincji Quebec – 18 lat). Wstęp do lokali, w których podawane są napoje alkoholowe, dozwolony jest rów­nież od 19. roku życia (w Quebecu – od 18 lat). Nie wolno spożywać alkoholu w miejscach publicz­nych innych niż bary ani na otwartej przestrzeni, z wyjątkiem posesji prywat­nych. Nie­dozwo­lone jest posiadanie w kabinie pasażerskiej samochodu napoczętych pojemników z napoja­mi alkoho­lowymi. W nie­któ­rych prowincjach obowiązuje także zakaz palenia tytoniu w miejscach publicznych, w tym w lokalach gastronomicznych.

•   W prowincji Quebec poza dużymi miastami, zwłaszcza w części północnej, turysta może mieć trudności z porozumie­waniem się w języku angielskim, gdyż językiem urzędowym jest tu francuski. Napisy przy drogach i na tabli­cach informa­cyjnych często są wyłącznie po francusku.

Na podstawie: msz.gov.pl