Karta Wspólnotowa Podstawowych Praw Socjalnych Pracowników. Uchwalona przez Radę w 1989 roku w zgodzie z literą Europejskiej Karty Socjalnej oraz dorobkiem prawnym Międzynarodowej Organizacji Pracy, nie mająca mocy prawnej, pozostająca uroczystą deklaracją woli. Zawiera zasady, na których opiera się europejski model prawa pracy i proklamujący następujące prawa: prawo do swobodnego przemieszczania się, do pracy i wynagrodzenia, do poprawy warunków życia i pracy, do ochrony socjalnej, do stowarzyszeń i zbiorowych negocjacji, do kształcenia zawodowego, prawo mężczyzn i kobiet do równego traktowania, prawo pracowników do informacji, konsultacji i udziału, do ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w środowisku pracy, dzieci i młodzieży do ochrony, prawa osób starszych, niepełnosprawnych. W celu realizacji celów Karty, do Traktatu z Maastricht dołączono Protokół Socjalny, który z kolei umożliwia podejmowanie działań dotyczących polityki społecznej.